تبریزمن – مهدی حافظ زاده: گردشگری در ایران نه تنها به فراموشی رفته و وزارتخانه آن به مکانی تشریفاتی و خنثی تبدیل شده، بلکه در ساده.ترین امور مانند معرفی جاذبه‌های گردشگری به کشورهای منطقه نیز ناتوان مانده است. همین چند روز پیش بود که محوطه تاریخی ربع‌رشیدی در آتش سوخت و انگار که اتفاقی در شهر رخ نداده است! نه مسئولی بازخواست شد و نه مسئولی در این خصوص پاسخگو! مقبره‌الشعرای تبریز نیز که از اوضاعش نگوییم، بهتر است. سالهاست شهرداران و مدیران کل ارشاد استان از این بنا بازدید دارند و بر ساماندهی‌اش تاکید! ولی آنچه انجام نمی‌شود تاکیدات خود آقایان است.
این در حالیست که تمامی کشورها از بناهای تاریخی و فرهنگی خود به درآمد کلانی می‌رسند و ما هنوز در ساماندهی این قبیل مکان‌های ارزشمند در اول راه گیر کرده‌ایم. ترکیه کشور همسایه‌مان سالانه ۲ میلیارد دلار فقط از گردشگری مزار “مولانا” درآمد کسب می‌کند. در ایران پیش‌بینی فروش نفت در سالجاری ۱۸میلیارد دلار است!
یعنی ایران می‌تواند با رونق گردشگری و معرفی آن در سطح جهانی مثلا از محل فقط ۹ تن از مشاهیر بزرگ جهانی خودش مانند سعدی، حافظ، فردوسی، شهریار و… درآمدی برابر صادرات نفت خود داشته باشد. این امر زمانی قابلیت اجرا شدن خواهد داشت که به داشته‌های طبیعی و تاریخی خودمان پی ببریم.
سوختن در آتش و از بین رفتن جنگل‌ها و بناهای تاریخی در جای جای کشور با جذب گردشگر در تناقض است که باید برای آن تدبیری فراتر از وضع کنونی اندیشیده شود.
