به گزارش خبرگزاری مهر، حمیدرضا خانکه، به مناسبت روز جهانی معلولان، ضمن اعلام آمادگی این دانشگاه برای حل مشکلات جامعه معلولان کشور، تولید شواهد علمی، استانداردها، پروتکل‌ها و گایدلاین های لازم برای تأمین خدمات این قشر، گفت: این دانشگاه از ابتدای تأسیس، و همچنان تلاش می‌کند تا شرایطی را فراهم کند که علاوه بر حمایت طلبی توسط ارگان‌های مختلف، همکاری خوبی با سازمان‌های مردم نهاد، بخش خصوصی و بخش دولتی ایجاد کند.
وی با معرفی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی که دارای ۲۳ دپارتمان تخصصی، ۸ مرکز تحقیقات و بنیه علمی حدود ۱۸۰ متخصص و حدود دو هزار دانشجو است، افزود: در حال حاضر، حدود ۷۰۰ میلیون معلول در جهان داریم که معادل ۱۰ درصد جمعیت دنیا است و بزرگترین اقلیت معلولان را تشکیل می‌دهند که متأسفانه ۸۰ درصد آنان در کشورهای با درآمد کم و متوسط مثل ایران قرار دارند و معمولاً در این کشورها شرایط مناسبی برای معلولان فراهم نشده است و به نوعی مورد غفلت واقع شده اند.
رئیس دانشگاه با اشاره به نامگذاری روز ۳ دسامبر به نام روز جهانی معلولان، در مورد هدف از این اقدام مجمع عمومی سازمان ملل، گفت: آشنایی جامعه جهانی و مردم با مشکلات، مسائل و توانمندی معلولان و افزایش آگاهی خود معلولان نسبت به نیازها و توانمندی‌های خودشان، هدف این نامگذاری بوده است.
خانکه افزود: معلول، به افرادی گفته می‌شود که دارای محدودیت جسمی، روانی و گاهاً ذهنی هستند و این محدودیت‌ها، مانع نقش آفرینی آنان در حوزه‌های مختلف شود، و در نتیجه این افراد دچار مشکلاتی برای انجام فعالیت و داشتن زندگی مستقل خواهند شد که تمام تلاش جامعه جهانی بر این است تا شرایطی فراهم کند که معلولان نیز دارای فرصت برابر با سایر افراد باشند و با شأن و عزت، زندگی مستقلی را در جامعه تجربه کنند.
وی با اشاره به اینکه یکی از شاخص‌های مهم توسعه یافتگی در هر کشور، فراهم آوردن امکانات برای زندگی با فرصت برابر برای گروه‌های اقلیتی است، اظهار داشت: برای معلولان هم باید شرایطی ایجاد کنیم که بتوانند در جامعه، به طور مستقل و با عزت زندگی کنند.
رئیس دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی افزود: این دانشگاه از بدو تأسیس با این فلسفه ایجاد شد که بتواند شواهد علمی مناسب برای تسهیل زندگی معلولان، حل مشکلات معلولان و فراهم آوردن امکانات لازم برای توسعه خدمات توانبخشی و سلامت اجتماعی را انجام بدهد.
وی توضیح داد: اگر سه سطح خدمات را در نظام سلامت یعنی بهداشت، تشخیص و درمان، و توانبخشی در نظر بگیریم، نظام سلامت در دو سطح اول و دوم از گستردگی خوبی برخوردار بوده ولی در سطح سوم (توانبخشی)، توجه کافی و وافی به آن نشده است و منابع لازم مصروف نشده، کما اینکه در حال حاضر متولی برای حوزه توانبخشی و سلامت اجتماعی در نظام سلامت دیده نشده است.
خانکه افزود: در حال حاضر، افرادی که دارای محدودیت یا معلولیت مادرزادی یا اکتسابی می‌شوند، خدمات توانبخشی متصل به نظام سلامت برای آنان دیده نشده است و این خدمات سلامتی به شکل پراکنده و بر اساس توان و بضاعت فرد ارائه می‌شود.
وی اظهار داشت: سازمان بهزیستی، جمعیت هلال احمر، وزارت بهداشت و همچنین وزارت رفاه، برای تأمین این خدمات تلاش می‌کنند ولی به نظر می‌آید که نیاز است تا این تولی گری، متمرکز در نظام سلامت ایجاد بشود، نیاز است که توجه خاص به این حوزه بشود، بلکه نیاز است که بخشی از امکانات در تمام عرصه‌ها از زندگی شهرنشینی تا خدمات سلامت برای این گروه اختصاص داده بشود، و امکانات مورد نیاز این گروه در وسایل نقلیه عمومی نیز فراهم بشود.
وی تصریح کرد: باید جامعه را برای حضور بیشتر معلولان، مناسب سازی کنیم، چرا که محدود کردن معلولان، ایزوله کردن و خانه نشین کردن آنان، حق انسانی این گروه نیست و این گروه هم حق دارد تا مانند سایر اقشار، در جامعه حضور داشته باشد و از توانمندی‌هایشان استفاده بشود و منابع مورد نیاز در اختیار آنان قرار بگیرد که دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی نیز در این عرصه، قدم بر می‌دارد.
