6
یادداشت

داستان غم‌انگیز به حاشیه رانده شدن قشر کم‌درآمد در بحران کرونا

  • کد خبر : 685
  • ۰۴ اردیبهشت ۱۳۹۹ - ۱۵:۴۲
داستان غم‌انگیز به حاشیه رانده شدن قشر کم‌درآمد در بحران کرونا
چه بهتر می‌شد اکیپ‌های بهداشتی از سوی وزارت بهداشت در راستای آموزش، مشاوره و غربالگری، محله به محله سراغ این مردم فراموش شده می‌رفت تا به کند شدن چرخه تکثیر ویروس کمک کند و نیز تسکینی باشد بر دل رنج کشیده آن‌ها.

تبریزمن – بهنام فرجی: کرونا قائل به تمایز بین گروه‌های اجتماعی نیست؛ لذا توزیع منصفانه منابع آموزشی و بهداشتی برای قشر کم‌درآمد بایستی در اولویت مسئولان قرار گیرد!

اخبار واصله از پایدار شدن نسبی شرایط، خبر می‌دهند. اما در حالت بدبینانه، شاید این آرامش قبل از طوفان باشد و اوضاع وخیم‌تری پیش‌رو باشد؛ پس بایستی تدابیر هوشمندانه‌تری اتخاذ کرد و به اقشار آسیب‌پذیر پرداخت. در شرایط پایدار قبل از بحران کرونا، قشر آسیب‌پذیر و حاشیه‌نشین جامعه روزهای خوشی را سپری نمی‌کردند؛ چه رسد به روزهای پرمخاطره کرونایی!

قطعا وضعیت اقتصادی خانواده، در دسترسی به منابع بهداشتی بی‌تاثیر نیست. از منظر اقتصادی، شاید پس از روزهای قرنطینه خانگی، قشر متوسط جامعه با تنگنای مالی نسبی مواجه شده باشند؛ اما در مورد مناطق حاشیه‌نشین شهر و قشر کم‌درآمد، اوضاع کاملا متفاوت است. تراکم جمعیتی در این مناطق بسیار بالاست و قدرت خرید مایحتاج اولیه‌ بسیار ضعیف است.  لذا این مسائل مزید بر علت است که این مردم همواره با بن‌بست اقتصادی نسبی مواجه شوند.

اینطور که از رسانه‌ها پیداست؛ به همت دولت و سازمان‌های خیریه مردم نهاد، بسته‌های معیشتی مناسبی در اختیار تعدادی از واجدین شرایط قرار گرفته است.

اما چه بسیارند خانواده‌هایی که همچنان به حال خود رها شده‌اند! با چنین اوصافی وقتی سخن از تدارک اقلام بهداشتی و آموزش مبارزه با کرونا به میان می‌آید با کمی بغض از خود می‌پرسیم: خب، این هم مشابه وضع اقتصادی این قشر است؛ وقتی آهی در بساط نیست و در روزهای کرونایی برای تامین معاش روزمره مشکل وجود دارد؛ چگونه می‌توان برای تامین اقلام بهداشتی (با قیمت چندبرابری) هزینه کرد؟ موسسات خیریه و دولت البته باز هم پیشقدم بوده‌اند و تا حدودی به حل این مشکل کمک کرده‌اند. اما باز هم عده‌ای هستند که هرگز برای کمک‌رسانی شناسایی نمی‌شوند!

تدارک اقلام بهداشتی در کنار آموزش از طریق رسانه عمومی و شبکه‌های مجازی به جای خود، ولی آیا این کافی است؟ بحث پیشگیری و گندزدایی نیاز به آموزش عملی نیز دارد. چه بهتر می‌شد اکیپ‌های بهداشتی از سوی وزارت بهداشت در راستای آموزش، مشاوره و غربالگری، محله به محله سراغ این مردم فراموش شده می‌رفت تا به کند شدن چرخه تکثیر ویروس کمک کند و نیز تسکینی باشد بر دل رنج کشیده آن‌ها.

کافیست ساعتی در این مناطق قدمی بزنیم و پای صحبت‌های عده‌ای بنشینیم؛ گویی این حس بوجود می‌آید که اصلا انگار این مردم فراموش شده‌اند! حال آنکه کرونا قائل به تمایز بین گروه‌های اجتماعی نیست!

*دانشجوی دندانپزشکی/ کارشناس ارشد

لینک کوتاه : http://tabrizeman.ir/?p=685

ثبت دیدگاه

مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : ۰
قوانین ارسال دیدگاه
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.