به گزارش آژانس خبری تبریزمن، شیفت‌های کاری طولانی، فشرده و پر استرس، یادآور روزهای خستگی ناپذیز پرستاران سپیدپوشی است که بیش از ۲۲ ماه در روزهای نفس گیر کرونایی، چراغ حیات بیماران را روشن نگه داشته‌اند. پرستاران همواره به دلیل حساسیت‌های شغلی خود در معرض آسیب های روحی و روانی و جسمی قرار دارند.
لیلی ضیاءلامع ۴۴ ساله، یکی از پرستاران ورزشکاری است که بیش از ۱۵ مدال طلا در مسابقات کشوری و استانی رشته‌ی ورزشی آمادگی جسمانی دارد و با ۲۲ سال سابقه‌ی پرستاری در بیمارستان‌های کلیبر و بیمارستان امام رضای تبریز عاشقانه این مسیر را طی کرده است، او تا سال ۹۹ نیز مدیر پرستار بیمارستان الزهرا بوده و اکنون نیز در مدیریت پرستاری دانشگاه علوم پزشکی تبریز به عنوان کارشناس نظارت بر تمامی بخش‌های پرستاری بیمارستان‌ها مشغول به کار است.
او با اشاره به فعالیت ورزشی خود در کنار شغل پرستاری، به ایسنا می‌گوید: از سال ۷۱ در دوران دانش آموزی عضو تیم هندبال استان بودم و در مسابقات کشوری نیز شرکت می‌کردم و بعد از آن نیز با تیم شهرداری تبریز در مسابقات کشوری هندبال نیز شرکت کرده و مقام به دست آوردیم بعد از اینکه در پرستاری مشغول به کار شدم به دلیل شیفت کاری، شرکت در تمرینات تیمی برایم دشوار شد.
وی با اشاره به فعالیت خود در ورزش انفرادی آمادگی جسمانی و دو و میدانی، ادامه می‌دهد: بعد از مدتی، به دلیل مشغله‌ی کاری زیاد فرصت کافی برای شرکت در مسابقات تیمی هندبال پیدا نکردم به همین دلیل به فعالیت در رشته‌ی ورزشی آمادگی جسمانی و دوی میدانی روی آوردم که تاکنون در این رشته‌های ورزشی، ۱۵ مدال طلا در مسابقات کشوری و استانی کسب کرده‌ام.
وی ادامه می‌دهد: آخرین مسابقه‌ای که قبل از کرونا در آن شرکت کردم در بوشهر به همراه تیم دانشگاه علوم پزشکی تبریز (مسابقات کشوری کارکنان) بود که در آن مسابقه نیز مدال طلا را کسب کردم.
ضیاءلامع ادامه می‌دهد: آمادگی جسمانی جزو آن دسته از رشته‌ی ورزشی است که در آن دوی‌میدانی، پرتاب توپ، وزنه و غیره ترکیب شده است و برای فعالیت در آن باید دارای استقامت و قدرت بدنی زیادی باشیم، فعالیت در چنین رشته‌ی ورزشی در کنار شغل پرستاری که پر از استرس بوده، لذت بخش است و معتقدم که فرسایش جسمی و روحی را کاهش می‌دهد به همین دلیل همواره تمامی همکارانم را برای حضور در سالن ورزشی تشویق و دعوت می‌کنم.
هیچ زمانی از انتخاب شغل پرستاری در طول این دوران پشیمان نشده‌ام
وی بیان می‌کند: هیچ زمانی از انتخاب شغل پرستاری در طول این دوران پشیمان نشده‌ام چرا که همیشه از دعای بیماران انرژی و روحیه‌ی مثبتی دریافت می‌کنم.
وی ادامه می‌دهد: هر پرستاری که نیم ساعت از وقت خود را برای فعالیت در رشته‌ی ورزشی خاص صرف کند، قطعا در کنار سختی کار با روحیه‌ای پر انرژی و مضاعف کار خود را انجام خواهد داد.
وی با اشاره به انگیزه‌ی بالای خود برای فعالیت در رشته‌ی ورزشی آمادگی جسمانی بدون در نظر گرفتن سن، بیان می‌کند: زمانی که ۳۹ سالم بود در یکی از مسابقات استانی در شهر ارومیه مقام اول را در آمادگی جسمانی کسب کردم، نفر دوم مسابقه نیز دختری ۱۹ ساله بود که می‌گفت همسن مادرش هستم و این موضوع برایم انگیزه‌ای شد تا باز در مسابقات شرکت کنم.
