به گزارش آژانس خبری تبریزمن، انتصاب احتمالی مذکور از این رو حائز اهمیت شمرده می شود که عموما در حال و هوای سیاسی بعد از تغییر دولت ها مخصوصا زمانی که اساس این تغییرات، خط فکری و جناحی است تنها مسئولینی دستخوش تغییر نمی شوند که به درون بازی های سیاسی کشانده نشده و به اصطلاح امروزی به صورت جهادی، پای کار رتق و فتق امورات عموم مردم ایستاده باشند، نه مدیران دوزیست که شاهکارشان در بین سال های ۹۴ تا ۹۸ انتقال از ستاد کاندیداهای لیست امید به ستاد کاندیداهای ائتلاف نیروهای انقلاب بوده است.
فارغ از همه این مسائل و سوابق سیاسی و اجرایی مدیران دوزیست، فلسفه ادامه همکاری این نوع مدیران محل بحث است.
البته شاید نگارنده متهم به نگاه رادیکالی گردد اما واقعیت چنین است که اگر بنا بر ابقا این نوع شخصیت ها در دولت جدید است پس لزوما سیستم به ایشان نیاز مبرم دارد، که اگر چنین است دیگر نیازی به لابی های پشت پرده نیست.
بر اساس برهان خلف نیز این فرضیه باطل است …
