در مناطق مختلف مازندران هر یک از فصلهای سال دارای نامهای سنتی دیلمی خاص خود هستند که بر حسب روش روزمره معیشتی قدیم با فصلهای کشت و کار و کوچ دام در منطقه کاملاً تناسب داشته است. در تقویم سنتی این ماهها و فصلها به ضرورت با تقویم رسمی جدید مطابقت نداشته، به عنوان مثال نزرما در تقویم سنتی، ماه اول فصل تابستان است که ۵/۴ ماه دیرتر از نوروز رسمی بهار است. گاهشماری ماههای سال در تقویم سنتی این همان اصطلاح ماههای گالشی است و برای چوپانان منطقه بیشتر کاربرد دارد.
گرچه هنوز فصل تابستان به خط پایان نرسید اما در مناطق کوهستانی از هم اکنون درختان رنگ پاییزی به خود گرفتند و از قدیم الایام شهریور برای کوهستاننشینان و گالشی آغاز پاییز است . در پهنای طبیعت کوهستان درختان پیش از جنگلهای جلگهای پذیرای پاییز میشوند و از آن سو در بهار دیرتر به برگ مینشینند .
به دامداران کوهنشین گیلک و مازندرانی که در دامنههای شمالی رشتهکوه البرز در استانهای ساحلی دریای کاسپین زندگی میکنند “گالِش” گفته میشود.