تبریزمن- رسول شکوهی: ۱۵ شهریور ۹۹ زمان بازگشایی مدارس بود که با حواشی عجیبی همراه شد. در ابتدا طبق اعلام قبلی قرار بود که معلمان، خانوادهها و دانش آموزان به صورت حضوری، نیمه حضوری و مجازی در مناطق سفید، زرد و قرمز مشغول فرایند تعلیم و تربیت شوند، ولی چند روز قبل از بازگشایی مدارس اعلام شد که همه دانش آموزان باید در مدرسه حاضر شوند.
شنیدهها حاکی از آن است که شخص حسن روحانی در این تصمیم نقش جدی داشته و ستاد ملی مقابله با کرونا و وزارت بهداشت نیز موضع مشخصی نگرفتند. بعد از فشارهای مختلفی که به دولت وارد شد کمی تغییر رویه داد و در تصمیمی دیگر اعلام شد که به صورت داوطلبانه هر کس که تمایل داشت میتواند در مدرسه حضور داشته باشد، ولی کادر مدرسه باید حضور داشته باشند. بعد از این تصمیم هم فشارها از جانب فرهنگیان زیاد شد و در نهایت گفته شد که تصمیم با شورای مدرسه است و میتوانند الگوی خاص خود را دنبال کنند.
در این دوره چند هفتهای بلاتکلیفی و سردرگمی به همراه عدم انسجام لازم از جمله نکاتی بود که وقتی با خانوادهها و فرهنگیان صحبت میکردیم به آن اشاره داشتند. در این گزارش به سراغ فرهنگیان مختلفی رفتیم تا روایت آنها از وضعیت این روزهای آموزش و پرورش جویا شویم.
یکی از مدیران مدارس شهرستانهای استان تهران به بازدهی پایین آموزش مجازی اشاره کرد و به سراغ این موضوع رفت که مشکلات شاد همچنان به قوت خود باقی است و در عمل کمک ویژهای به فرآیند آموزش نمیکند. این مدیر مدرسه به این نکته اشاره کرد که مدیران مناطق در گروههای مختلف به صورت غیر مستقیم مدیران و مدارس را تحت فشار میگذارند که مدارس باز باشند. او به این نکته تاکید دارد که هر چند گفته میشود که شورای مدارس تصمیم گیری کنند، ولی در عمل اختیارات لازم داده نمیشود.
این مدیر مدرسه به شرایط خاص معلمان در این دوره اشاره میکند و میگوید: استرس و فشارهای مختلف در رابطه با زندگی شخصی معلمان و همچنین نگرانی از بیماری خود و خانواده شان بر فرآیند آموزشی تاثیر گذاشته است، ولی همچنان به وظایف خود عمل میکنند. او در ادامه به این نکته اشاره میکند که برخی دانش آموزان به این خاطر که به گوشی هوشمند دسترسی ندارند به مدرسه میآیند و معلم موظف است که حضور داشته باشد و این مساله مشکلات مختلفی را به وجود آورده است.
او در پایان همکاری معلمان و خانوادهها و دانش آموزان را مهمترین نکته برای مدیریت هر چه بهتر آموزش و پرورش در این دوره عنوان کرد. این مدیر مدرسه به سراغ این نکته رفت که هزینههای زندگی در این دوره به شدت بالا است و مواردی بوده که معلمی با اینکه علائم مختلف کرونا داشته، اما چون توان پرداخت هزینههای تست را ندارد حاضر به تست دادن نیست و این مساله مشکلات زیادی را برای مدرسه و بین مدرسه و منطقه به وجود آورده است.
فرد دیگری که با او گفت و گویی داشتیم یکی از معلمان شهرستانهای استان تهران است. او نیز به مشکلات زیاد نرم افزار شاد اشاره دارد و علاوه بر این از هزینه اینترنتی که بر دوش معلمان سوار شده میگوید. این معلم میانگین مصرف اینترنت هر معلم را روزانه حدود ۲ گیگ عنوان میکند. او البته خاطر نشان میکند که امکان پخش زنده در شاد امکان خوبی است که اگر هزینههای اینترنت معلمان رایگان شود میتوان استفاده خوبی در این زمینه کرد.
این معلم تاکید میکند که مشکلات اینترنت فقط مختص معلمان نیست و دانش آموزان و خانوادههای آنها نیز مشکلات زیادی در زمینه استفاده از شاد دارند. او درباره حضور در مدرسه به این نکته اشاره دارد که، چون مدرسه آنها در حاشیه تهران است و رفت و آمدها خطر بیماری را افزایش میدهد، با تصمیم مدیر مدرسه این مجوز به معلمان داده شده که حضور فیزیکی نداشته باشند و به صورت مجازی فرآیند تعلیم و تربیت را دنبال کنند.
او به سراغ این مساله میرود که معلمها از گوشیهای شخصی خود استفاده میکنند و هیچ امکاناتی برای آنها در نظر گرفته نشده است و این نگرانی را هم دارند که باطری گوشیهای آنها به خاطر استفاده زیاد دچار مشکل شود و هزینه تازهای بر دوش آنها بیافتد.
معلم دیگری که با او صحبت کردم از استان کهگیلویه و بویراحمد است. او هر روز به مدرسه میرود و از آنجا کلاسهای آنلاین خود را پیش میبرد. با اینکه این مدرسه اینترنت دارد، ولی آنتن دهی ضعیفی دارد و به همه کلاسها نمیرسد و او از اینترنت شخصی خود استفاده میکند. نکته جالب در صحبتهای این معلم این بود که هنوز کلاس او در شاد وجود ندارد و کلاس هایش را در واتس اپ پیش میبرد.
این معلم به خانوادههایی که پیگیر وضعیت فرزندان خود هستند و دانش آموزان درسخوانتر اشاره میکند که در وضعیت نسبتا خوبی هستند، ولی به سراغ آن دسته از خانوادههایی که توجه کمتری دارند یا دسترسی مشخصی به اینترنت و گوشی هوشمند ندارند نیز رفت. او در این باره میگوید: تمام وقت من صرف برگزاری کلاسها و تکالیف دانش آموزان و تصحیح تکالیف میشود. باقی وقت هم مشغول تولید محتوای دروس روزهای آینده خواهد شد.
نکته جالب در صحبتهای این معلم این بود که به این علت که همراهی خانوادهها در این دوره کم است تمام فشار به دوش معلم افتاده و خستگی و فرسایش زیادی را متحمل میشوند. وقتی از او پرسیدم که آیا از محتواهای آموزشی که در فضای اینترنت وجود دارد استفاده میکند یا نه پاسخ عجیبی داد: خانوادهها نه تنها همکاری لازم را ندارند بلکه وقتی از محتواهای آموزشی در اینترنت استفاده کنیم آن را نمیپذیرند و اصرار دارند که محتوا توسط خود معلم آماده شود وگرنه فکر میکنند که معلم کاری انجام نداده است.
در پایان به سراغ یکی از معلمان مدارس غیردولتی تهران رفتم. این معلم به صورت داوطلبانه در مدرسه حضور پیدا میکند و علت آن را امکاناتی عنوان میکند که مدرسه در اختیار معلم میگذارد. او در کلاس خود به صورت آنلاین کلاس هایش را از صبح شروع میکند و دانش آموزان از منزل به سیستم اختصاصی که مدرسه برای این کار فراهم کرده است وصل شده و فرآیند آموزش شروع میشود.
او به این مساله اشاره دارد که در پایههای اول و دوم ابتدایی به دلیل حساسیت در یادگیری گروههای کوچک برخی روزها به مدرسه میروند، ولی پایههای بالاتر بنا به نیاز به صورت تک نفره دانش آموز به مدرسه میآید. از این معلم درباره استفاده از شاد پرسیدم و به این مساله اشاره کرد که مدرسه دو سیستم برای کلاسهای آنلاین و آموزش مجازی در نظر گرفته است که در یکی از آنها کلاسها برگزار میشود و در دیگری فرآیند تکلیف دهی و ارائه بازخوردها صورت میگیرد. بر اساس گفتههای این معلم شاد به صورت سیستم جایگزین در این مدرسه استفاده میشود، ولی در عمل نقش اطلاع رسانی برای دانش آموزان و خانوادهها را دارد.
این معلم نیز به این مساله اشاره میکند که از ۸ صبح تا سه بعد از ظهر مشغول تدریس است و بعد از آن نیز باید به تکالیف و بازخوردها رسیدگی کند و عملا به صورت کامل درگیر فرآیند آموزش است. او از فشار مدرسه و خانواده که روی معلم است میگوید که در نهایت اگر در این فرآیند آموزش مجازی یادگیری کامل نشود تمام مشکلات بر سر معلم خراب خواهد شد.
در آخر به سراغ یکی از معلمان استان سیستان و بلوچستان نیز رفتم. او قبل از هر چیزی چند عکس از یکی از مدارس این استان ارسال کرد تا میزان امکانات و سطح دسترسی به امکانات ابتدایی مثل آب آشامیدنی مشخص شود.
.
یادداشت/
خلاصه این روزهای مدارس: بلاتکلیفی، ناکارآمدی، نگرانی
بعد از حدود یک ماه که از بازگشایی مدارس می گذرد، معلمان از بلاتکلیفی در پیشبرد سال تحصیلی می گویند، از ناکارآمدی شاد گله دارند و نسبت به سلامت خود و خانواده شان و همچنین دانش آموزان و خانواده آنها نگرانی دارند.
لینک کوتاه : https://tabrizeman.ir/?p=5754
- ارسال توسط : رصد
- 1131 بازدید
- بدون دیدگاه