تبریزمن- مهدی ابراهیم پور:
این دو سفر تفاوت های خیلی معناداری داشت:
۱- بی دلیل نیست که امام جمعه محبوب تبریز در دیدار رزم حسینی وزیر صمت، با نام بردن از رحمانی، وزیر پیشین صمت از وی به نیکی یاد می کند و به ایشان یاداوری می کنند که حواسشان به پروژه های استان آذربایجان شرقی باشد و نگذارد پروژه هایی که رحمانی در دوره وزارتش در آذربایجان شروع کرده، تعطیل شوند.
۲- برای یافتن دلیل این کار لازم نیست راه دوری برویم. می توانیم به راحتی دو سفر رزم حسینی به آذربایجان شرقی –محل تولد رضا رحمانی- و استان کرمان –محل تولد خودش- را بررسی کنیم و جواب دست مان بیاید.
۳- رزم حسینی در سفر به استان آذربایجان شرقی هیچ پروژه ای را کلنگ زنی نکرد. نفس سفر وزرا خصوصاً وزرای اقتصادی و صنعتی، ایجاد زمینه برای توسعه استان هاست ولی در این سفر دریغ از حتی یک ریال سرمایه گذاری جدید در استان!
رزم حسینی تنها به بازدید تراکتورسازی و افتتاح بخش جنبی مجموعه شیرین عسل در شبستر و یک واحد هم در بناب آن هم با سرمایه گذاری بخش خصوصی، اکتفا کرد و با چند جلسه به سفر خود پایان داد.
۴- ولی آن روی سکه چیز دیگری است. رزم حسینی در سفر به وطن خود ۱۲ پروژه را افتتاح و کلنگ زنی کرد که ۴۹۲۹۴ میلیارد سرمایه گذاری ریالی و ۷۰۱ میلیون یورو (۲۱۰۳۰ میلیارد تومان) سرمایه گذاری ارزی را شامل می شود. یعنی مجموعا چیزی در حدود ۲۵ هزار میلیارد تومان!
۵- حالا اگر صفر تومان سرمایه گذاری جدید سفر اخیر وزیر فعلی صمت به استان آذربایجان شرقی را تنها با سرمایه گذاری ۱۴ هزار میلیارد تومانی در آغاز طرح های مس سونگون در سفر رحمانی به زادگاهش مقایسه کنیم، می فهمیم که چرا باید نسبت به نبود وزیر بومی در ساختار دولت نگران باشیم.
۶- این موضوع تلنگری می تواند باشد به نمایندگان استان که به جای مشغول شدن به مسائلی که هیچ نفعی برای استان ندارند، تلاش نمایند که فارغ از اینکه چه کسی رئیس جمهور باشد لااقل در ۱۴۰۰ شاهد حضور ۴ وزیر در کابینه وحداقل ۱۰ معاون وزیر از استان آذربایجان شرقی در وزارتخانه ها باشیم.
