در تبریز، کارهای بزرگ را به افراد کوچک سپرده‌اند/ اراده‌ای برای حل معضل حاشیه‌نشینی نیست

به گزارش آژانس خبری تبریزمن، داود یعقوبی بقاء که در جمع خبرنگاران سخن می‌گفت با بیان اینکه علاوه بر مدیرعاملی و عضویت در هیات مدیره چندین کارخانه بزرگ صنعتی از قبیل، چرخشگر، ایدم، بلبرینگ‌سازی، ماشین‌سازی و پالایشگاه تبریز، در راه‌اندازی و انتقال دانش فنی چندین کارخانه نیز نقش اساسی داشته، اظهار داشت: سفرهای متعددی با هدف بررسی و آشنایی بیشتر با دلایل توسعه و پیشرفت کشورهای مختلف به کشورهای اروپایی، آسیایی و آفریقایی نموده و تجارب ارزنده‌ای در خصوص شیوه‌های موفق مدیریت شهری اندوخته است.
وی با اشاره به اینکه علیرغم تلاش‌های انجام گرفته در طول ۲۲ سالی که از عمر شورای اسلامی تبریز می‌گذرد، هنوز برخی از مشکلات کما فی‌السابق باقی است، افزود: نبود منابع درآمدی پایدار در شهرداری تبریز و توزیع نامتوازن توسعه، بدلیل متمرکز نبودن درآمد مناطق در شهرداری از عمده مشکلاتی است که همچنان لاینحل باقی مانده‌اند.
یعقوبی بقاء، توسعه نامتوان مناطق را زمینه‌ساز ایجاد شکاف بیشتر بین مناطق برخوردار و کم‌برخوردار دانست و خاطرنشان کرد: این مشکل را به آسانی می‌توان از طریق واریز کلیه درآمدهای شهرداری‌های مناطق دهگانه به یک صندوق ثابت و تعریف و اجرای پروژه‌های مختلف براساس نیازهای شهری برطرف ساخت.
وی از سکونت بیش از ۵۰۰ هزار نفر از جمعیت تبریز در بافت فرسوده و حاشیه شهر خبر داد و گفت: تاکنون حرکت اساسی در جهت حل معضل سکونتگاه‌های غیررسمی تبریز صورت نگرفته چرا که اراده‌ای برای حل مشکل نبوده است.
وی افزود: شاید ما در ایجاد بافت حاشیه‌نشینی، نقش چندانی نداشته باشیم ولی می‌توانستیم گام‌هایی در مسیر رفع این نابسامانی برداریم که برنداشته‌ایم.
این فعال حوزه صنعت و کارآفرینی با بیان اینکه اگر رفع مشکل حاشیه‌نشینی برای شورا و شهرداری مشکل بوده، حداقل در دو دهه اخیر می‌توانستند مشکل آسفالت شهر را برطرف سازند، اظهار داشت: پالایشگاه تبریز روزانه صدها بشکه نفت خام را به فرآورده‌های مختلف تبدیل می‌کند که تولید دو نوع قیر از آن جمله است.
وی ادامه داد: اگر آسفالت‌ریزی‌ها کارشناسانه نباشد و از قیر پلیمری در تولید آسفالت خیابان‌های تبریز استفاده نشود، مشکل آسفالت معابر شهر تا ۴۰ سال دیگر هم مرتفع نخواهد شد.
وی از نبود ارتباط قابل قبول فیمابین اصناف، صنعت و شهرداری به عنوان حلقه گمشده بین این دو نام برد و تصریح کرد: شهرداری می‌تواند از طریق ایجاد تعامل سازنده با اصناف و کارخانجات، زمینه لازم برای ایجاد درآمدهای پایدار فراهم سازد و بخشی از پروژه‌های شهری واقع در محدوده فعالیت کارخانجات را با استفاده از امکانات و منابع مالی صنایع اجرا کند.
یعقوبی بقاء با انتقاد از شیوه‌های غلط در طراحی و اجرای پروژه قطار شهری تبریز گفت: در هیچ جای جهان، مترو و مسیر بی.آر.تی در یک مسیر طراحی نشده‌اند. الان بعد از گذشت سال‌های مدید از آغاز عملیات اجرایی مترو و صرف هزاران میلیارد تومان بودجه، مترو سهم چندانی در جابجایی مسافر ندارد.
وی افزود: این در حالیست گه اگر خط یک مترو در مسیر میدان بسیج، به میدان راه‌آهن طراحی و اجرا می‌شد، علاوه بر رفع مشکل ترافیک و آلودگی تبریز، دیگر نیازی به اجرای خط تندرو اتوبوسرانی در خیابان اصلی شهر وجود نداشت.
وی در خاتمه سخنانش با بیان اینکه در تبریز کارهای بزرگ به افراد کوچک سپرده شده است، خاطرنشان ساخت: شهرداری تبریز بدون در نظر گرفتن معبر و پارکینگ، اقدام به صدور مجوز برای مجتمع‌های متعدد پزشکی در تقاطق آزادی و گلگشت نموده و این منطقه را برای همیشه مسدود کرده است.