سرویس ورزشی تبریزمن؛ بعد از سه فصل پرحاشیه و البته شکست خورده، به نظر میرسید وقت آن رسیده باشد که مدیران ارشد تراکتور اصول حرفه ای باشگاه داری را در پیش بگیرند اما باشگاه تراکتور با گذر از کنار تجربیات تلخ گذشته همچنان به تصمیمات عجیب خود ادامه میدهند
درصورت نهایی شدن حضور مدافع کامرونی در جمع قرمزهای آذربایجان این سوال مطرح میشود که در غیاب سرمربی تیم که باید نفر اول در جذب بایکن باشد چه کسی و با چه برنامه ای اقدام به یارگیری میکند؟ اگر سرمربی تراکتور علاقه ای به استفاده از این بازیکن در ترکیب تیمش نداشته باشد سرنوشت این بازیکن چه خواهد بود؟ آیا تراکتور دوباره باید برای بازیکنی که ممکن است برای این تیم استفاده ای نداشته باشد هزینه گزافی پرداخت کند؟
تراکتور در حالی این چنین غیر اصولی عمل میکند که به تازه‌گی از زیر بار سنگین بدهی ۹۰۴هزار یورویی کونستات بدون یک دقیقه بازی برای تراکتور و پنجره نقل و انتقالاتی بسته بیرون آمده است بحرانی که به موجب همین اقدامات مبتدیانه مدیران ارشد برای پرهوادارترین تیم آسیا پیش آمده بود
به نظر میرسد بعد از گذشت سه فصل، تراکتور خصوصی در فصل چهارم نیز گرفتار در سو مدیریت و دلال بازی، با باشگاه داری حرفه ای فرسنگ ها فاصله داشته باشد که در چنین شرایطی نمیتوان نتایج مطلوبی برای تنها نماینده آذربایجان در لیگ برتر فوتبال متصور شد
