سرویس ورزش تبریزمن؛ تراکتوری ها که با سه کلین شیت در سه بازی ابتدایی با هدایت مربی کروات اندکی از بحران فاصله گرفته و روند خود را رو به رشد می دیدند با دو باخت پیاپی مقابل آلومینیوم اراک و مس رفسنجان دوباره در شرایط نزدیک به خطر سقوط قرار گرفتند
پیش از مصدومیت اخباری بود که از سوی پرشورها چنین تصور می شد که با حضور سولدو روی نیمکت تراکتور، این تیم از لحاظ ساختار دفاعی به انسجام خوبی رسیده اما دریافت ۵ گل در دو بازی بدون اخباری نشان داد علی رغم کلین‌شیت در سه بازی همچنان تراکتور در فاز دفاعی مشکلات فروانی دارند.
براساس آمار، تراکتور در مجموع چهار دیدار ابتدایی فصل که با فیروز کریمی به میدان رفته بود، در سه باخت و یک بردی که به نام خود ثبت کرده بود آمار ۷ گل خورده، ۴ گل زده، ۱۳ شوت متحمل شده در چارچوب و ۱۳ شوت زده در چارچوب را از خود برجای گذاشته که این آمار در دو شکست، دو تساوی و یک پیروزی با سولدو نیز ۵گل خورده، ۳ گل زده، ۱۶ شوت متحمل شده در چارچوب و فقط ۸ شوت زده در چارچوب بوده است که نشان می دهد علیرغم تمرکز بیش از حد تراکتورِ سولدو در برنامه های دفاعی اما این تیم به غیر چند صدم درصد در میانگین، توفیق چندانی در این زمینه نداشته و در مقابل نیز روی دروازه رقبا به مراتب کم خطرتر ظاهر شده است.
با این وجود اما آنچه مشخص است نه سولدو نه کریمی و نه حتی سرمربیان فصل قبل تراکتور نقش چندانی در عدم نتیجه گیری این تیم ندارند چراکه بیشترین قصورات و کم کاری هایی که برای تراکتور مشکلات فراوانی به بار آورده از سوی مالکیت باشگاه تراکتور به وقوع پیوسته است، تغییرات مداوم و سریالی در تمام ارکان باشگاه، سپردن اختیارات به دلالان و مشاوران ناکارامد، عدم اعتنا به خواسته هواداران از جمله کار هایی است که مالک با سر سپردن به آن ها شرایطی را به وجود آورد تا یک تیم همیشه مدعی در رتبه دوازدهم جدول برای بقا بجنگد.
درصورتی که روند حاکم بر تراکتور بر اساس اصول و ضوابط حاکم بر فوتبال تغییر نکند دور از انتظار نخواهد بود این تیم طی یکی دو فصل آینده سر از دسته یک در بیاورد.
