به گزارش تبریزمن به نقل از خبرگزاری فارس، در چند سال اخیر روز ۷ آبان که مصادف با فتح بابل توسط کوروش و آزادسازی اشرافیت یهود توسط وی است، به روز کوروش بزرگ نامگذاری شده و عده‌ای در این روز در آرامگاه منسوب به او در پاسارگاد، تجمعاتی به پا می‌کنند.
در همین مورد گفت‌وگویی با عباس سلیمی‌نمین، مدیر دفتر مطالعات و تدوین تاریخ ایران داشتیم که در زیر می‌خوانید:
فارس: لطفا در ابتدا نظرتان را در مورد فلسفه نامگذاری روز ۷ آبان به اسم کوروش و وقایع تاریخی رخ داده در آن بفرمایید.
سلیمی‌نمین: انگلیسی‌ها در اواخر دوران قاجار سناریوی تاریخی را در ارتباط با تاریخ ایران آغاز کردند و هم به لحاظ آثار باستانی و هم به لحاظ مکتوبات، مقطعی از تاریخ ایران را که با تاریخ یهود پیوند می‌خورد را به گونه‌ای ساختند که بتوانند عملکرد اشرافیت یهود را در تاریخ باستان تطهیر کنند. مقارن بودن مقطعی از تاریخ ایران با تاریخ یهود، این زمینه را ایجاد کرد که بتوانند آثاری که در ایران کشف می‌شود را به گونه ای معرفی کنند که این همزمانی و مقارن بودن موجب این ذهنیت شود که اشرافیت یهود موجب شکل‌دهی تمدن در ایران شده است.
تشریح این مطلب که بحث کوروش و به طور کلی هخامنشیان در تاریخ ایران در چه سطحی بوده است، نیازمند بحث مفصل است تا مشخص شود آیا آن طور که گفته می‌شود، کوروش پادشاه پادشاهان بوده یا یک والی در بابل؟؛ برخی آثار تاریخی ما در این زمینه، نه تنها کوروش و هخامنشیان را در این سطح نمی‌بینند بلکه اصولاً در مورد آن ها سکوت کردند.
برخی از آثار هم کوروش را منصوب بهمن پادشاه بزرگ ایران در بابل می‌دانند ولی در این تاریخی که انگلیسی‌ها عرضه کرده‌اند، پادشاهانی مانند بهمن و جمشید وجود خارجی ندارند در حالی که در خیلی از آثار دیگر جمشید، یکی از پادشاهان مهم است و تخت جمشید مربوط به اوست، همانطور که از گذشته تا به حال همواره به عنوان تخت جمشید شناخته و معرفی شده است، ولی در تاریخی که عمدتاً توسط انگلیسی ها بازسازی شد، به طور مسلم تغییراتی ایجاد شده است.
این بحث به هیچ وجه ربطی به ندیدن عظمت ایران ندارد، امکان دارد جمشید نباشد، بهمن باشد یا بهمن هم نباشد ولی شخصیت دیگری در راس امپراطوری بزرگ ایران قرار داشته باشد؛ آنچه مسلم است این است که به دلیل قرابت‌هایی که بین کوروش و اشرافیت یهود در بابل وجود داشته، بزرگنمایی‌هایی در مورد او صورت می‌گیرد و او را به عنوان شخصیتی که از لحاظ مختلف ازجمله حقوق بشر، شخصیت بزرگ و برجسته‌ای بوده، معرفی می‌کنند.
آیا بشر فقط اشرافیت یهود بود؟
کوروش امکانات فوق العاده‌ای را به اشرافیت یهود داد، قبل از اینکه کوروش در بابل منصوب شود، بر اساس روایاتی اشرافیت یهود به دلیل خباثت‌ها، فعالیت‌های ضد انسانی و کارهای خلافی که مرتکب شدند، محدودیت‌هایی داشتند. کوروش این محدودیت‌ها را برداشت و عده‌ای این را به عنوان تابلو حقوق بشر ساختند که این بزرگترین نماد تاریخی حقوق بشر است ولی سوال اینجاست که آیا بشر فقط اشرافیت یهود بود؟
تورات ضمن اینکه این اشرافیت یهود را مستحق این محدودیت‌ها عنوان می‌کند و می‌گوید اینها طغیان‌گری و کارهای خلاف می‌کردند، بحث هایی از همکاری اشرافیت یهود با کوروش دارد و مشخص است که اینها با هم مشارکت‌هایی داشتند و به همین دلیل است که امروز این مقطع از تاریخ مورد تبلیغ صهیونیست‌ها قرار می‌گیرد. بسیاری از آثار دیگری هم که در این زمینه نوشته شده، این رویکرد را دارد، البته من نمی‌خواهم قضاوت دقیقی داشته باشم که کوروش در تاریخ ما چه جایگاهی داشته و تبلیغاتی که صورت گرفته تا چه حد درست و چقدر غلط است و منافع اشرافیت یهود را دنبال می‌کند.
اشرافیت تاریخ در تمام طول تاریخ منفور بوده است
اشرافیت یهود در تاریخ باستان و حتی تا قبل از انقلاب صنعتی، در تمامی تاریخ ها حتی تاریخ ویل‌دورانت بسیار منفور بوده است، با مطالعه تاریخ ویل‌دورانت منفور بودن اشرافیت یهود در قرون ۱۳ و ۱۴ در اروپا، کاملاً مشخص است، آنها در آن دوران در یک سری محدودیت‌های جدی قرار داشتند و در محله‌هایی که حصار داشتند، ساکن بودند و حق نداشتند ارتباط عادی با سایر افراد جامعه داشته باشند زیرا آنها ربا می‌دادند و کارهای خلاف دیگری مانند برده‌داری و عرضه زنان را داشتند، به همین خاطر اروپایی‌ها به ویژه مسیحی‌ها آنها را محدود می‌کردند و آنها را مکلف کرده بودند که علائمی بر روی لباس‌شان بگذارند که از سایر افراد متمایز بشوند.
این مطلب گویای حقیقتی است که در تاریخ باستان این چنین محدودیت‌هایی بر یهودیان اعمال می‌شد، بنابراین برداشتن محدودیت‌ها نه تنها نمی‌تواند نقطه مثبتی به لحاظ حقوق بشر تلقی شود بلکه آزادی جنایتکاران حرکتی علیه حقوق بشر است و مثل این است که کسی قاتلان را از زندان آزاد کند و بگوید کاری در راستای حقوق بشر انجام داده است.
پوریم و سایر جنایات یهودیان در ایران، نتیجه رفع محدودیت از یهودیان در بابل است
در مورد ۷ آبان گفته می‌شود که این روز، روز برداشته شدن محدودیت‌ها از اشرافیت یهود در بابل است، واقعاً گرامی‌داشت برداشته شدن محدودیت‌ها از اشرافیت یهود در بابل چه نکته مثبتی است؟ این یک نکته منفی است زیرا نه تنها مربوط به ما نیست و هیچ ارتباطی با ایرانی‌ها ندارد، درست در مقابل ما است زیرا اشرافیت یهود وقتی که در بابل محدودیت‌شان برداشته شد، به فلات ایران آمدند و جنایاتی را که سابقاً در آن مناطق انجام می‌دادند، در فلات ایران هم انجام دادند که بحث بسیار مفصلی دارد، به عنوان مثال بحث پوریم در دوران خشایارشاه، یکی از جنایاتی است که آنها در فلات ایران مرتکب شدند.
برخی از اشرافیت یهود بعد از اینکه محدودیت‌ها از آنها برداشته شد، به فلات ایران آمدند و مباحثی که در تورات در ارتباط با پوریم و قتل عام ایرانیان آمده است، مربوط به همین مسئله است؛ قتل عام ایرانیان با توطئه اشرافیت یهود در دوران خشایارشاه، یک بحث مفصل تاریخی است. به طور کلی این روز نه تنها نکته مثبتی به لحاظ حقوق بشر نیست بلکه اقدامی ضد حقوق بشر است و هیچ ارتباطی با ما ندارد و ما قطعاً باید مدعی علیه چنین روزی باشیم که اشرافیت یهود توانسته جنایات‌اش را در سایر نقاط جهان، بسط بدهد.
فارس: به نظر شما چرا روز فتح بابل و آزادسازی اشرافیت یهود، به عنوان روز کوروش نامگذاری شده و مناسبت های دیگری مانند روز تولد یا بر تخت نشستن او، برای این کار انتخاب نشده است؟ این مسئله می‌تواند دست یهود در این ماجرا را نشان دهد؟
سلیمی‌نمین: به طور قطع همینطور است، اصلاً تمام بزرگ‌نمایی کوروش با هدف تطهیر اشرافیت یهود انجام می‌شود، یعنی اینها تاریخ ۸ هزار ساله ایران را یک برش میزنند و ۲۵۰۰ سال از آن را برجسته می‌کنند زیرا این مقارن با تاریخ یهود است؛ تاریخ ایران باستان، تاریخ تمام ملل است و به گونه‌ای نیست که صرفاً یک محدوده را در بر بگیرد، به همین خاطر اینها از طریق تغییر و دست اندازی در تاریخ ایران، تطهیر جنایات اشرافیت یهود را دنبال می‌کنند.
این کار، بزرگ‌نمایی تمدن ایران نیست و اگر به دنبال این بودند، باید به خیلی عقب‌تر می‌رفتند؛ اگر آنها می‌خواستند خدمتی به تاریخی باستانی ایران داشته باشند، باید از ۸ هزار سال پیش و تاریخ عیلامی و سایر تمدن‌هایی که ما داشتیم شروع می‌کردند اما این برش تاریخی به این دلیل صورت می‌گیرد که مقارنت با تاریخ یهود دارد و آنچه که در این قالب تنظیم کردند، برای تطهیر اشرافیت یهود است.
فارس: به نظر شما در ۷ آبان امسال، با توجه به تقارن با اتفاقات اخیر، دشمنان چه برنامه‌ای به ویژه در مکان مقبره منسوب به کوروش دارند؟
سلیمی‌نمین: افرادی که در ۷ آبان به این مقبره می‌روند، بیشتر تحت تاثیر تبلیغات هستند و به آنها این طور القا می‌شود که این روز، روز تولد کوروش است در حالی که چنین چیزی نیست و اگر از خیلی از افراد حاضر در این مراسم سوال کنید، می‌گویند که برای تجلیل از تاریخ تمدن ایران در اینجا حاضر شدند که این خلاف واقع است.
طبیعتا دشمنان می‌خواهند از هر تبلیغات و اقداماتی که در چند سال گذشته در این زمینه انجام دادند، امروز بهره بگیرند و کسانی که در این زمینه سرمایه گذاری کردند، در اتفاقات اخیر هم اقداماتی انجام دادند و طبیعی است که امروز از سرمایه‌گذاری‌های گذشته‌شان بهره بگیرند و این کاملا امر قابل فهمی است.
