تاسوعای حسینی، روزی است که دل‌های عاشقان اهل‌بیت (ع) در سراسر ایران، به ویژه در تبریز و آذربایجان**، به یاد حضرت ابوالفضل (ع) به تپش می‌افتد. این روز، نماد وفاداری، ایثار و شجاعت است؛ روزی که حضرت ابوالفضل (ع) با تمام وجود در کنار امام حسین (ع) ایستاد و تا آخرین لحظه، از حق و حقیقت دفاع کرد.
مردم تبریز و آذربایجان ارادت خاصی به حضرت ابوالفضل (ع) دارند. این ارادت نه‌تنها در دل‌هایشان، بلکه در آیین‌های عزاداری باشکوهی که هر ساله برگزار می‌کنند، نمایان است. از میدان ساعت تبریز تا مساجد و حسینیه‌های تاریخی، همه‌جا سیاه‌پوش می‌شود و نوای یا ابوالفضل در خیابان‌های شهر طنین‌انداز می‌شود.
یکی از مهم‌ترین جلوه‌های عزاداری در تبریز، اجتماع بزرگ عزاداران حسینی است که از میدان ساعت آغاز شده و تا مصلی تبریز ادامه می‌یابد. هزاران نفر از مردم، با لباس‌های مشکی، در دسته‌های عزاداری شرکت می‌کنند و با سینه‌زنی، زنجیرزنی و نوحه‌خوانی، عشق و ارادت خود را به حضرت عباس (ع) نشان می‌دهند. این مراسم، نه‌تنها یک آیین مذهبی، بلکه یک **نمایش باشکوه از وحدت و همدلی مردم تبریز است.
در کنار عزاداری‌های خیابانی، مساجد و حسینیه‌های تبریز نیز میزبان مراسم‌های ویژه‌ای هستند. سخنرانی‌های مذهبی، مداحی‌های سنتی و سفره‌های نذری، بخشی از این آیین‌هاست که مردم با عشق و اخلاص برگزار می‌کنند. نماز ظهر تاسوعا نیز با حضور گسترده عزاداران در مصلی تبریز اقامه می‌شود و جلوه‌ای از ایمان و ارادت مردم این دیار را به نمایش می‌گذارد.
تاسوعای حسینی در تبریز، تنها یک روز عزاداری نیست؛ بلکه یک حماسه تاریخی است که هر ساله با شکوه بیشتری برگزار می‌شود. مردم این شهر، با عشق و تعصب خاصی که به حضرت ابوالفضل (ع) دارند، این روز را گرامی می‌دارند و با برگزاری آیین‌های سنتی، پیام وفاداری و ایثار را به نسل‌های آینده منتقل می‌کنند.
