به گزارش خبرنگار مهر، حوزه سلامت را می‌توان یکی از سه حوزه استراتژیک و در عین حال، پرچالش دانست که مدیریت آن نیازمند یک مدیر توانمند، قوی و آگاه به مسائل و مشکلات نظام سلامت است. البته فقط این ویژگی‌ها کافی نیست و وزیر بهداشت، باید حوزه سلامت را به دور از رنگ و بوی سیاسی اداره کند. زیرا، سلامت جامعه را نمی‌توان با نگاه سیاسی اداره کرد.
در این روزها، نمایندگان مجلس شورای اسلامی مشغول بررسی شرایط کابینه دولت چهاردهم هستند، و یکی از وزارتخانه‌هایی که می‌تواند خیلی مهم تلقی شود، وزارت بهداشت است. زیرا، حوزه سلامت همواره با چالش‌هایی مواجه بوده که باعث شده نمایندگان مجلس، با وسواس و دقت زیادی نسبت به دادن رأی اعتماد به وزیر پیشنهادی بهداشت در ادوار مختلف، اقدام کنند.
ظفرقندی کیست
محمدرضا ظفرقندی متولد ۱۳۳۷ در تهران، متخصص جراحی عمومی، فلوشیپ جراحی عروق و تروما و فعال در گروه جراحی عمومی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران و بخش جراحی عروق و اندوواسکولار بیمارستان سینا تهران است.
رئیس دانشگاه علوم پزشکی تهران، رئیس کل سازمان نظام پزشکی ایران در کنار مسئولیت‌های مختلف در دانشگاه تهران، وزارت بهداشت، دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، استانداری تهران، فرهنگستان علوم پزشکی، بنیاد مستضعفان و جانبازان، انجمن‌های علمی از دیگر سوابق وی محسوب می‌شود.
کسب رتبه سوم گروه علوم بالینی جراحی «هشتمین و نهمین جشنواره تحقیقاتی علوم پزشکی رازی» در سالهای ۱۳۸۱ و ۱۳۸۲، برنده جایزه حکیم جرجانی در دانشکده پزشکی بالینی (جایزه سرآمدی آموزشی دانشگاه) در «چهاردهمین جشنواره ابن سینا» در سال ۱۳۹۱ و جایزه استاد یلدا به عنوان استاد برجسته در علوم پزشکی در «جایزه بین المللی پروفسور یلدا برای برتری در علوم پزشکی» در سال ۱۳۹۳ بخشی از جوایز علمی، وزیر پیشنهادی بهداشت است.
انجام ۱۷ طرح تحقیقاتی و انتشار ۱۱۰ مقاله در نشریات معتبر داخلی و خارجی، سرپرستی ۵۰ پایان نامه در دوره کارشناسی ارشد و دکترا، سخنرانی در ۹۳ همایش و کنگره علمی و همچنین تألیف و ترجمه ۹ کتاب از جمله اقدامات علمی وی به حساب می‌آید.
ظفرقندی از پزشکان فعال تیم‌های پزشکی اضطراری و داوطلب در اکثر عملیات‌های دوران دفاع مقدس و جانباز شیمیایی در عملیات والفجر ۴ است.
جایگاه استراتژیک حوزه سلامت
حوزه سلامت را باید یک حوزه کاملاً استراتژیک تلقی کرد که هر نوع چالش در این حوزه، می‌تواند با مخاطرات زیادی برای امنیت جامعه همراه باشد. زیرا، توجه به این نکته مهم است بدانیم؛ سلامت مردم شوخی بردار نیست. بنابراین، وزیر بهداشت باید از توانمندی بالای مدیریتی در اداره این حوزه برخوردار باشد.
چالش‌های حوزه سلامت
کمبود نیروی انسانی متخصص در بالین، مهاجرت کادر درمان، تبعیض در پرداختی‌ها، بحران نقدینگی در صنعت داروسازی، دخالت‌های غیر تخصصی و غیر کارشناسی در حوزه سلامت، مشکلات ویژه پرستاران، ماماها و پزشکان جوان، رزیدنت‌ها و دستیاران پزشکی، کمبود دارو و تجهیزات پزشکی و…، مهم‌ترین چالش‌های حوزه سلامت به شمار می‌رود که وزیر بهداشت و تیم او در وزارت بهداشت باید در تعامل با وزارتخانه و سایر دستگاه‌ها؛ نسبت به حل و فصل آنها تلاش کنند.
آیا ظفرقندی می‌تواند وزیر موفقی باشد
سوال اینجاست که آیا محمدرضا ظفرقندی با سوابق علمی و مدیریتی که در کارنامه اجرایی و دانشگاهی دارد، می‌تواند برای وزارت بهداشت مناسب باشد.
وزیر سیاسی برای حوزه سلامت!
فاطمه محمدبیگی عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس، مخالف وزیر پیشنهادی بهداشت است و دلایل خود را منبعث از نگاه سیاسی ظفرقندی می‌داند.
وی گفت: یکی از چالش‌های بزرگ نظام سلامت کشور امروز این است که باید جای خودش را در حاکمیت سلامت کشور پیدا کند که هنوز ما فقدان نوعی حکمرانی دقیق را در حوزه سلامت داریم. مثلاً جایگاه طب‌های سنتی و مکمل مشخص نیست، جایگاه پیشگیری و بهداشت که باید اولویت باشد، متأسفانه اینگونه نیست، عمده هزینه ما می‌رود در درمان، افزایش بیش از ۲ برابری هزینه کرد مردم از جیب را در طی دو دهه گذشته داشتیم به خاطر اینکه سهم حوزه سلامت از درآمد ناخالص ملی تقریباً در دو دهه گذشته نصف شده است. از طرف دیگر ما با چالش‌های بزرگی مثل کمبود دارو مواجه هستیم، شبکه زنجیره تولید، توزیع و عرضه دارو دچار اشکال است، تأمین ارز مورد نیاز برای دارو و تجهیزات پزشکی ما دچار مشکل است. بنابراین انتخاب وزیر بهداشت در بین این چالش‌ها خیلی مهم است.
محمدبیگی ادامه داد: اینکه آیا آقای ظفرقندی توانمندی این را دارد که به عنوان یک تنظیم گر و خط مشی گذار و یک وزیر دولت جمهوری اسلامی ایران می‌تواند کنشگری بین بخشی داشته باشد در حوزه‌های جذب مثلاً ارز و حوزه اقتصاد، تأمین درمان، حوزه هماهنگی‌های بین بخشی من امیدی خیلی به این موضوع ندارم. چند تا هم دلیل دارد مثلاً زمانی که ایشان رئیس سازمان نظام پزشکی بود، در بحث تعرفه گذاری به جای اینکه مدیریت کند که چالشی ایجاد نشود بیشترین اختلاف بین تعرفه‌های بخش خصوصی و دولتی که امروز یکی از مشکلات عمیق هم جامعه پزشکی و هم مردم است که از این طرف هزینه کرد مردم از جیب بالا رفته و از این طرف هم قشر پزشک اصلاً راضی نیستند و کسی حاضر نیست در بخش دولتی بماند، چون تفاوت تعرفه خصوصی و دولتی بالا است دقیقاً در دوران ریاست نظام پزشکی ایشان اتفاق افتاد و به جای اینکه بیاید وفاق ایجاد کند متأسفانه ایجاد چالش کردند بنده به شدت نگرانم که مدیریت ایشان مدیریت پُرچالشی باشد.
این عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس، به عنوان مخالف وزیر پیشنهادی بهداشت، دیدگاه‌های سیاسی ظفرقندی را مورد اشاره قرار داد و افزود: در بیانات رهبر انقلاب آمده است که یک وزیر باید از بُن دندان متشرع و به نظام و انقلاب پایبند باشد، ما در مواضع دو دهه اخیر آقای ظفرقندی، این موضوعات را نمی‌بینیم.
وی گفت: ما وقتی در سطح بالا می‌خواهیم از یک وزیر یا یک رئیس جمهور صحبت کنیم نباید مثل مردم دیگر باشد ببینید من از آقای پزشکیان یک تشکری باید بکنم آن هم اینکه در دولت وفاق ملی خیلی از همکارانی که معرفی کردند به عنوان وزیر انصافاً از طیف کارآمد انقلابی و شایسته هستند، اما تعجبم این است که چرا در صنف خودشان که عضو کمیسیون ما هم بودند سیاسی‌ترین فرد تندروی اصلاح طلب را برای یک وزارتخانه غیر سیاسی تخصصی معرفی کردند که موجب تعجب همگان است.
شاید بتوان مهم‌ترین چالش ظفرقندی برای تصدی وزارت بهداشت را، نگاه سیاسی او دانست که البته خودش در دیدارهای روزهای گذشته در مجلس شورای اسلامی و…، عنوان داشته که دخالت امور سیاسی در حوزه سلامت را خیانت به مردم می‌داند و هرگز چنین مشی و رفتاری را در پیش نخواهد گرفت.
وزارت بهداشت باید پوست اندازی کند
منصور علیمردانی عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس و موافق وزیر پیشنهادی بهداشت، گفت: وزارت بهداشت از دو منظر باید توجه بشود، یکی ساختار است که باید پوست اندازی بکند و ساختار جدیدی چه در آموزش، چه در بهداشت و چه در درمان بر این وزارتخانه حاکم شود. از این منظر که ما الان دچار کمبود نیروی انسانی هستیم و لازم است یکسری آموزش‌هایی در زمینه تربیت پزشک، تربیت پرستار و پیراپزشکان انجام بدهیم. بحث دوم این است که ما باید نیروی انسانی را حفظ کنیم تا بتوانیم خدمات بهداشتی و درمانی را به درستی ارائه بدهیم. حفظ نیروی انسانی نیازمند به مدیریت است.
وی افزود: از سوی دیگر ما در مدیریت مشکل داریم، محور مدیریت در وزارت بهداشت بیشتر پزشک است یعنی رئیس دانشگاه پزشک، رئیس بیمارستان پزشک، وزیر پزشک، معاونت‌ها پزشک؛ اگر پزشک بودن لازم هم باشد به نظر ما کافی نیست، کسی که می‌خواهد کار مدیریتی انجام بدهد در کنار اینکه درس پزشکی خوانده باید بیاید یک دوره مدیریتی هم بگذراند تا چرخ را از نو اختراع نکند.
علیمردانی ادامه داد: معیار قضاوت ما برای رأی دادن و رأی ندادن برنامه‌های ایشان در رفع مشکلات تخصصی آن وزارتخانه باشد اگر بنا بر این است که وزارت بهداشت هم مثل جاهای دیگر سیاسی باشد آن وزارتخانه کارش را به درستی انجام نخواهد داد. ما معتقدیم دکتر ظفرقندی به واسطه حضورش در بخش دولتی و خصوصی تسلط به هر دو حوزه را دارد.
آنچه مسلم است، جایگاه علمی و سوابق مدیریتی ظفرقندی در حوزه سلامت، هیچ نقطه ابهامی ندارد و فقط، نگاه و تفکرات سیاسی او، مخالفانش را نگران ساخته است که باید تا روز رأی اعتماد در صحن مجلس شورای اسلامی، منتظر ماند.
