به گزارش خبرنگار مهر به نقل از هلث لاین، محققان از طریق اسکن‌های عمیق دریافتند که برخی از افراد بالای ۴۰ سال با BMI پایین‌تر ممکن است سطح چربی بالایی داشته باشند که آنها را به عنوان چاق طبقه بندی می‌کند.
این مطالعه نشان می‌دهد که استانداردهای شاخص توده بدنی برای چاقی ممکن است برای افراد بالای ۴۰ سال نیاز به تنظیم داشته باشد.
محققان دریافتند که با افزایش سن، ترکیب بدن افراد تغییر می‌کند. در این مطالعه، برخی از افراد بالای ۴۰ سال که دارای امتیاز BMI کمتر از حد چاق تلقی می‌شوند، در مقایسه با عضله، چربی بالایی داشتند.
محققان دانشگاه رم و دانشگاه عرب بیروت در لبنان، داده‌های ۴۸۰۰ بزرگسال را بررسی کرد.
شرکت کنندگان در مطالعه بر اساس شاخص BMI سازمان جهانی بهداشت تقسیم شدند:
• کم وزن یا بدون اضافه وزن/چاق: BMI ۱۸.۵-۲۴.۹
• اضافه وزن (۲۵.۰-۲۹.۹)
• چاق (۳۰.۰ و بالاتر)
سپس محققان از نوعی اسکن بدن به نام اسکن دوگانه جذب اشعه ایکس (DXA) برای بررسی درصد چربی بدن استفاده کردند.
طبق استانداردهای BMI سازمان جهانی بهداشت، حدود ۳۸ درصد از مردان و ۴۱ درصد از زنان در این مطالعه BMI ۳۰ یا بالاتر داشتند که می‌تواند آنها را به عنوان چاق واجد شرایط کند.
با این حال، آنها این اندازه گیری ها را با درصد چربی بدن مقایسه کردند. آنها دریافتند که با توجه به اندازه گیری درصد چربی بدن، حدود ۷۱ درصد از مردان و ۶۴ درصد از زنان واجد شرایط چاق هستند.
محققان به این نتیجه رسیدند که برای افراد ۴۰ ساله و بالاتر، BMI ۲۷ استاندارد بهتری برای چاقی است، در مقابل استاندارد فعلی ۳۰ سازمان بهداشت جهانی.
از اینرو محققان پیشنهاد می‌کنند که استانداردهای BMI سازمان جهانی بهداشت برای چاقی باید برای بزرگسالان بین ۴۰ تا ۸۰ سال کاهش یابد.
کارشناسان هشدار می‌دهند که BMI دارای تعدادی نقص است، مانند عدم اندازه گیری توده عضلانی، و افراد بالای ۴۰ سال به طور کلی شروع به از دست دادن عضله بدون چربی و افزایش چربی با افزایش سن می‌کنند.
