یادداشت: تقریبا ۶۰ سال پیش در روز ۷ اسفند سال ۱۳۳۱ لایحه استقلال وکلا با پافشاری‌های دکتر مصدق تصویب شد ولی متاسفانه هفتم اسفند به عنوان سالروز «استقلال کانون وکلا» و بزرگداشت روز وکیل مدافع در کمتر تقویمی ثبت شده است.
در حالی که وقتی تقویم را ورق می‌زنی به گرامیداشت روزهایی چون ماما، معلم، مهندس و … برخورد می‌کنی ولی خبری از روز وکیل مدافع نیست، چرا؟ پاسخ به این سوال بر عهده کیست؟ آیا جز این است که افراد یار و و یاوری جز وکیل در برابر قاضی ندارند؟ چرا با وجود تلاش‌هایی که برای خصوصی‌سازی بسیاری از زمینه‌های اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و … می‌شود، در بعضی مواقع استقلال وکلا زیر پا گذاشته می‌شود؟
به فردی که برای انجام اموری جایگزین فرد دیگری می شود وکیل می گویند که براساس نوع فعالیت و تخصص آن ها در انواع گوناگونی تقسیم می شوند ازجمله، وکیل حقوقی، وکیل تخصصی، وکیل خانواده، وکیل ملکی، وکیل مهاجرت، وکیل امور قراردادها، وکیل شرکت ها وکیل چک و سفته.
نایب السلطنه را در دوره صفویه وکیل می‌گفتند و عنوان وکیل الرعایا هم از همین‌جا برخاسته است. می‌توان برای وکیل انتخابی حد و مرزی مشخص کرد که در چه زمینه‌ای اجازه وکالت از طرف شما دارد و در چه زمینه‌ای خود شخص باید برای آن کار حضور داشته باشد.
بسیاری از وکلای دادگستری قائل به رعایت شئونات حرفه ای و اخلاقی وکالت از هر حیث و جهت بوده و برخی دیگر نیز، گویا خود را فارغ از هرگونه آداب حرفه ای وکالت و رعایت اخلاق حرفه ای وکالت دانسته و موجبات وَهن و بدنامی احتمالی و تدریجی جامعه صنفی وکالت و زوال اعتبار قانونی،حقوقی، عرفی، ملی و بین المللی آن را، بتدریج، فراهم خواهند آورد.!
بسیاری از وکلا شرافت حرفه ای خویش را وثیقۀ سوگند اتیانی خود قرار داده و بسیاری دیگر از آنها، گویی، آنرا به سرعت و در عمل، به بوتۀ نسیان سپرده اند و وکالت و تحصیل ثروت و تبدیل شدن به قهرمان پرونده ها و مناسبات کاری خویش را به هر شکل و نوعی، در دستور کار خود قرار داده و” هدف ، وسیله” را در نگاه آنها توجیه می کند؟!
حال نقش صدا و سیما و سینما در پررنگ جلوه دادن وکلای حاشیه ای بسیار زیاد است و انتظار می رود هم خود وکلا و هم جامعه نگرششان به وکیل و وکیل مدافع عوض شود تا مردم به وسیله وکلای خود قانون را اجرا کنند نه اینکه دنبال دور زدن قانون باشند.
