تبریز من بررسی می کند : چند روزی است که ویدئوهای جنجالی بگومگوی تعدادی از فروشندگان پوشاک تبریز در فضای مجازی دست‌به‌دست می‌چرخد. این ویدئوها، که عمدتاً با هدف تخریب یکدیگر و پاسخ دادن به انتقادات ضبط شده‌اند، حاوی الفاظ نامناسب و حتی رکیک هستند؛ مسئله‌ای که به‌طور جدی جای تأمل دارد.
اما سؤال اصلی اینجاست؛ آیا نظارتی بر رفتار و فعالیت کسبه وجود ندارد؟ چگونه ممکن است که در فضای مجازی، با استفاده از الفاظ توهین‌آمیز و غیراخلاقی، به جان هم بیفتند و اتحادیه یا نهادی مسئول هیچ واکنشی نشان ندهد؟
از سوی دیگر، موضوع نوسانات بازار و افزایش بی‌رویه قیمت‌ها نیز بر پیچیدگی این مسائل افزوده است. چگونه برخی از فروشندگان، با برگزاری حراج‌هایی که منطقی به نظر نمی‌رسند، مدعی ارائه ارزان‌ترین و باکیفیت‌ترین محصولات بازار می‌شوند؟ آیا این ادعاها با کیفیت واقعی کالاها همخوانی دارد؟
به نظر می‌رسد وقت آن رسیده که مسئولان مربوطه، به‌ویژه اتحادیه‌ها، نظارت دقیق‌تری بر عملکرد کسبه و رفتار آنان در فضای مجازی داشته باشند و از گسترش بی‌اخلاقی‌ها و بی‌نظمی جلوگیری کنند.
