اختصاصی تبریز من، آغاز فصل بهار همواره با حس‌وحال سفر و تفریح همراه است. با بهبود شرایط جوی، بسیاری از مردم پس از گذراندن زمستانی سرد و مشغله‌های درس و دانشگاه، چند روزی را غنیمت شمرده و به استراحت، سیاحت و گردش می‌پردازند. برخی نیز این ایام را به دیدوبازدیدهای نوروزی و صله‌رحم اختصاص می‌دهند. پایان تعطیلات و حسن ختام این روزها، ۱۳ بدر یا همان روز طبیعت است. روزی که حتی اگر کسی در تعطیلات عید مسافرت نکرده باشد، ترجیح می‌دهد در خانه نماند و اوقات خود را در دل طبیعت سپری کند.
مردم باید در کنار حس خوب این روز، مراقب باشند تا با آلوده کردن محیط‌زیست یا رفتارهای نامناسب به گونه‌های گیاهی و جانوری آسیب نرسانند. بهتر است این روز را به گونه‌ای سپری کنند که ضمن لذت بردن از طبیعت، با حفظ سلامت محیط اطراف، وظیفه انسانی خود را نیز انجام دهند.
فلسفه روز ۱۳ بدر چیست؟
سیزدهم فروردین در تاریخ ایران باستان به نام روز «تیر» شناخته می‌شود. تیر نام ایزد باران است و از گذشته تا امروز این روز خجسته و مبارک دانسته می‌شود. برخلاف باور برخی که ۱۳ بدر و عدد ۱۳ را نحس می‌دانند، در کتب قدیمی همچون «آثار الباقیه» از این روز با عنوان «سعد» (یعنی نیک و خوش) یاد شده است. حتی استاد محمدحسین شهریار، شاعر محبوب آذربایجانی، در رابطه با ۱۳ بدر شعری سروده که مصرع مشهور «من خود آن سیزدهم کز همه عالم بدرم» از آن است.
آداب‌ورسوم ۱۳ بدر و آسیب‌های مرتبط
در این روز رسم است که سبزه و ماهی قرمز عید را به آب روان بسپارند. در باور گذشتگان، این سنت‌ها پیام‌های خاصی داشتند؛ به‌عنوان مثال، سپردن سبزه به آب نشان‌دهنده برکت و باروری در سال جدید بوده یا انداختن ماهی قرمز به آب، نماد آزادی و عمر طولانی شمرده می‌شد. اما تحقیقات زیست‌محیطی نشان می‌دهد که این دو رفتار آسیب جدی به محیط‌زیست وارد می‌کند. بنابراین، اصلاح این آداب برای نسل امروز و آینده ضروری است.
گره‌زدن سبزه توسط جوانان دم‌بخت نیز یکی از رسوم قدیمی و همچنان پابرجا است که به باور مردم، پیام برآورده‌شدن آرزوها را به همراه دارد.
