تبریزمن – سرویس اجتماعی: شهروندان عزیز و دوست داشتنی ما برای آینده شهرهایشان نه دنبال رویاپردازی هستند و نه انتظارات عجیب و غریبی دارند، گوششان هم پُر از “شعار” است.
مردم ما به جای شعار، انتظار دارند برنامه‌ای مشخص به آنها داده شود که گویای واقعیت‌ها بوده و برای آینده شهرها مفید باشد زیرا خیال پردازی‌هایی که گاهی در متن شعار‌ها و اهداف نامزدها به حکایت سنگ بزرگ نشانه نزدن است، می‌ماند.
وقتی پای حرف‌های مردم می‌نشینیم انتظاراتشان از شوراهای شهر به اندازه شعار‌های رویا پردازانه‌ای که بیان می‌شوند، عجیب و دور از تحقق نیست زیرا آنها چهار رشته خیابان درست و حسابی می‌خواهند، با حمل و نقل آسان و بیزار از رفت و آمد‌های اضافی به شهرداری بوده و انتظار روی خوش برای پاسخ گویی را دارند…همین!
مردم ما شهرسازی شهرهایشان را با اصولش می‌خواهند نه با شهرفروشی لجام گسیخته اش!
فضایی دلنشین و سالم از سیما و منظر شهر می‌خواهند، نه آرامشی که گمشده است و مهم‌تر از همه حقوق شهروندی شان را می‌خواهند بدون رانت‌ها و لابی های احتمالی فعلی…!
این قصه بین شورا، شهرداری و شهروندان با آمدن چپ‌ها و رفتن راست‌ها و برعکس یا آمدن گروهی میانه در انتظارات مردم چندان تغییری ایجاد نمی‌کند؛ زیرا نه شورای شهر جای سیاست بازی است و نه مردم انتظاری سیاسی از آنها دارند لذا همین قدر که خرج از جیب شهروندان به نفع شهر و محقق شدن مطالبات شهروندان باشد، مردم عزیز ما راضی اند!
در حالی به ششمین دوره انتخابات شوراهای شهر کشور نزدیک می‌شویم که به دلیل مسائل و مشکلات ساختاری، اجتماعی، معیشتی و غیره فضای متفاوت بی‌تفاوتی بر جامعه حاکم شده است.
از انتخابات ریاست جمهوری که بگذریم انتخابات شورای شهر در سطح شهرها از اهمیت بسزایی برخوردار است اما عملکرد نه چندان مناسب برخی اعضای شوراهای شهر در شهرهای بزرگ کشور باعث شده تا نظر مردم در این دوره مقداری متفاوت تر باشد!
▪️جوانان می خواهند مهارت‌های خود را در خدمت عموم بگذارند
بارها شنيده‌ايم كه در كشور ما همه چيز سياسي شده است؛ از حجاب و پوشش گرفته تا سبک زندگي و حتی فوتبال!
اين حجم متراكم از معلول‌هاي سياسي براي بسياري از مردم ما که معتقدند سیاست پدر و مادر ندارد موجب سياست‌زدگی جامعه شده است بدين معنی كه طيف قابل توجهي از افراد، حتي برخي كساني كه كُنشگران اجتماعي به حساب مي‌آيند، اساساً از هر اقدام و كنشي كه سياسي تلقي شود به شدت گريزانند.
وضع شوراهای شهر و برنامه‌هاي شهري، به زندگي روزمره همه ما ربط مستقيم دارد زیرا كسي نمي‌تواند ادعا كند پاكيزگي هوا، محيط زيست شهري، توزيع منصفانه امكانات و خدمات شهري، حمل و نقل عمومي، ترافيک، ايمني شهري و مابقي وظايف شهرداري‌ها تاثيري در زندگي او ندارد.
كسي نمي‌تواند ادعا كند شهردار، تداركاتچي بوده و شهردارها – به خصوص در كلانشهرها – منابع، امكانات و امضای ارزشمندي دارند كه توزيع عادلانه اين منابع و امكانات مي‌تواند تاثير بسياري در ايجاد فرصت‌هاي برابر به ويژه براي ساكنان محلات كمتر برخوردار، گروه‌هاي آسيب‌پذير و محذوف اجتماعي داشته باشد.
اعضای شوراي شهر لزوماً رجل سياسي نيستند و بارها شاهد آن بوده‌ايم كه افرادي خارج از حلقه بسته مديران سياسي شناخته شده بر كرسي‌هاي شوراي شهر تكيه زده‌اند که معلمان، پزشكان، مهندسان، اساتيد دانشگاه، متخصصان محيط زيست و فعالان مدني از اين جمله هستند.
هرچند برخی کارشناسان، انتخاب ورزشكار، خواننده و امثالهم را برای شهر و شورا مضر مي‌دانند اما انتخاب چنين افرادي در دوره‌هاي پيشين نشان از آن دارد كه كنشگران و دغدغه مندان اجتماعي، مدنی و دانشگاهی نيز محدوديتي در ورود به اين انتخابات ندارند.
در اكثر كشورهای جهان، شهرداری ها مانند سازمان برنامه و بودجه يا بانک مركزي تا حدود زيادی به صورت فني – تخصصي اداره مي‌شوند و بدنه آنها كمتر تحت تاثير تلاطم‌هاي سياسي است.
بنابراین باید بدانیم اين نهاد در صورت اداره درست و نظارت صحیح از سوی شوراها بدون دخالت در امور اجرایی مي‌تواند فرصتي طلايي براي جواناني باشد كه دوست دارند، مهارت‌ها و دانش فني خود را در خدمت عموم مردم بگذارند اما از دولت و مناسبات دولتي محروم شده يا گريزانند.
وجود شوراهاي شهر كه به جرات مي‌توان آن را از مهم‌ترين دستاوردهای نیاکانمان برشمرد به شدت تمركز‌زدا و در خدمت دموكراتيک كردن حاكميت و واگذاري امور مردم به خود آنهاست لذا مي‌توان نتيجه گرفت هرچند انتخابات شوراهای شهر كاملاً غيرسياسي نيست اما وجوه مدني آن بر وجوه سياسي‌اش غلبه دارد و ممكن، ضروري و منطقي
است اگر حتی طیفی كه از سياست بيزار است در شوراي شهر آينده، نماينده‌اي داشته باشد!
▪️شورای شهر جای کشمکش‌های طایفه‌ای و قبیله‌ای نیست!
یک کارشناس ارشد جامعه‌شناسی در این خصوص گفت: شوراهای شهر به عنوان یکی از مهم‌ترین ارکان مدیریت شهری نقش مهمی در پیشرفت و آبادانی شهرها دارند لذا تعیین خط‌مشی و سیاست‌های اصلی امور شهر و انتخاب شهردار در دست شورای شهر قرار داشته و می‌توان اذعان داشت که شورا نقش پارلمان محلی دارد و اگر شهرداری‌ها نقش اجرایی دارند شوراها بیشتر نقش نظارتی دارند.
امین روشن پور ادامه داد: به دلیل عملکرد پایین و ناکارآمدی شوراهای ادوار شهر به ویژه دو دوره اخیر، اعتماد مردم به شوراها رنگ باخته که بیانگر عدم رضایت شهروندان از عملکرد شوراهاست.
وی افزود: شهرهای بزرگ کشور از لحاظ مدیریت شهری وضعیت آشفته و نابه سامانی دارند مشکلاتی از جمله عدم ثبات مدیریت شهری، ورودی‌های نامناسب، بی‌توجهی به مبلمان شهری، معضل ترافیک، جاری شدن آب‌های سطحی و آب گرفتگی در زمان بارندگی، مشکل پسماندهای شهری، آسفالت نامطلوب معابر، ساخت و سازهای غیرمجاز و بافت‌های فرسوده تنها بخشی از مشکلاتی است که چهره شهرهای مختلف را خدشه‌دار کرده است که برای حل این مسائل نیازمند شورای شهری قوی و کارآمد هستیم.
روشن پور اضافه کرد: تجربه برگزاری پنج دوره انتخابات شوراهای شهر، فرصت و زمان مناسبی است که به آسیب‌شناسی رفتار انتخاباتی شهروندان طی ادوار گذشته پرداخته شود بلکه نهیبی به وجدان و حافظه جمعی ما باشد که در انتخاب‌هایمان تجدیدنظر کنیم تا شاهد ارتقای سطح کارآمدی شوراها و پیشرفت و آبادانی شهرهایمان باشیم.
وی تاکید کرد: بدون شک طایفه‌گرایی یکی از آفت‌های انتخابات شوراها در مناطق مختلف کشورمان است لذا هرچه میزان آگاهی سیاسی و اجتماعی افراد افزایش یاید از میزان تأثیرگذاری تعلقات قبیله‌ای کاسته می گردد!
روشن پور اظهار کرد: شورای شهر جای نزاع‌ها و کشمکش‌های طایفه‌ای و قبیله‌ای نیست بلکه نیازمند حضور متخصصان و دغدغه مندان در حوزه‌های مختلف شهری می‌باشد لذا شهروندان به جای تعلقات قبیله ای و ایلی می‌بایست فردی خوش‌نام که دارای سوابق کاری مرتبط با حوزه شهری را انتخاب نمایند و در انتخاب‌هایشان نزدیکی به طایفه را ملاک رأی دادن قرار ندهند!
این جامعه شناس ارشد بیان کرد: بسیاری از شهروندان نسبت به وظایف و جایگاهی که شورا و شهرداری‌ها دارند اطلاع دقیقی ندارند لذا به این دلیل نسبت به اینکه سکان تصمیم‌گیری در مدیریت شهری به چه افرادی واگذار می‌شود بی‌تفاوت‌اند و در انتخاب‌هایشان مسئولیت‌پذیری لازم را نداشته و برایشان فرقی ندارد چه کسی انتخاب می‌شود؛ امری که باعث پایین آمدن مطالبه گری مردم نیز می‌شود.
گزارش: شهرام صادق زاده
