یادداشت_ نسیم حسین زاد:
با آغاز فصل پاییز، تقویم آموزشی کشور بار دیگر ورق می‌خورد و زنگ مدارس، نویدبخش شروعی تازه در مسیر دانش‌آموزی می‌شود. بازگشایی مدارس همواره یکی از مهم‌ترین رویدادهای فرهنگی و اجتماعی کشور است؛ رویدادی که نشانگر پویایی جامعه، توجه به آینده‌سازی و سرمایه‌گذاری بر نیروی انسانی به‌عنوان بزرگ‌ترین ثروت هر ملت است.
آغاز سال تحصیلی جدید، به‌ویژه در شرایطی که پس از دوران همه‌گیری ویروس کرونا هنوز برخی پیامدهای آن در حوزه آموزش باقی است، اهمیتی دوچندان یافته است. تجربه‌ی آموزش غیرحضوری، گرچه فرصت‌هایی برای استفاده از فناوری‌های نوین فراهم آورد، اما چالش‌هایی جدی در زمینه تعاملات اجتماعی، کیفیت یادگیری و عدالت آموزشی نیز به همراه داشت. بنابراین، بازگشت به کلاس‌های حضوری، به معنای بازیابی هویت مدرسه به‌عنوان یک نهاد تربیتی فراگیر و مؤثر است.
مدرسه، صرفاً مکانی برای انتقال مفاهیم درسی نیست؛ بلکه محیطی زنده برای تربیت اخلاقی، پرورش روحیه‌ی مسئولیت‌پذیری، تقویت مهارت‌های ارتباطی، رشد خلاقیت و آمادگی برای زیستن در جامعه است. در این مسیر، معلمان نقش اصلی را ایفا می‌کنند؛ آنان که با ایثار، صبر، عشق به تعلیم و نگاه دلسوزانه، چراغ راه دانش‌آموزان می‌شوند و مسیر رشد را برای آنان هموار می‌سازند.
در کنار نقش کلیدی معلمان، خانواده‌ها نیز به عنوان یاوران نظام آموزشی باید با حمایت‌های عاطفی، روانی و آموزشی خود، فرزندانشان را در مواجهه با چالش‌ها و فرصت‌های سال تحصیلی جدید همراهی کنند. همچنین مسئولان آموزشی نیز باید با برنامه‌ریزی دقیق، تأمین زیرساخت‌ها، نظارت مستمر و پشتیبانی از معلمان و دانش‌آموزان، بستری مطمئن برای یادگیری مؤثر و پایدار فراهم آورند.
در سال تحصیلی پیش‌رو، توجه به کیفیت آموزش، جبران عقب‌ماندگی‌های درسی، استفاده از ظرفیت‌های تلفیقی آموزش حضوری و مجازی، ارتقاء مهارت‌های معلمان و تقویت انگیزه‌ی یادگیری در دانش‌آموزان، از جمله مهم‌ترین اولویت‌ها خواهد بود.
اکنون که گام در مسیر جدیدی می‌نهیم، امید است با تلاش همگانی و هم‌افزایی میان همه‌ی ارکان تعلیم و تربیت، بتوانیم آینده‌ای روشن‌تر برای فرزندان این سرزمین رقم بزنیم. بی‌تردید، شکوفایی علمی و فرهنگی کشور در گرو توجه به آموزش‌و‌پرورش و قدرشناسی از تلاش‌های خالصانه‌ی معلمان و مربیانی است که با تمام وجود، مشعل علم و تربیت را روشن نگاه می‌دارند.
