نسیم حسین زاد – تبریزمن
یادداشت اختصاصی تبریزمن
انتشار ویدئوها و نظرات مردم، رسانه‌ها و عوامل باشگاه تراکتور در فضای مجازی، موجی از انتقادات را متوجه صداوسیما کرده است. دلیل این انتقادات، انتخاب مجریان کم‌تجربه‌ای بود که در اجرای برنامه ضعف داشتند؛ این در حالی است که تبریز مجریان جوان و توانمند بسیاری دارد که می‌توانستند به خوبی از پس چنین برنامه‌ای برآیند.
یکی دیگر از نکات قابل توجه، تکمیل فضای اجرای برنامه تا آخرین لحظات ورود مهمانان و تیم بود، که یکی از نقاط ضعف این مراسم محسوب می‌شود. شاید اگر زمان‌بندی و چیدمان آیتم‌ها بهتر مدیریت می‌شد، هواداران هنگام ورود به استادیوم با صحنه‌های آماده‌تری روبه‌رو می‌شدند و دچار بی‌حوصلگی بصری نمی‌شدند.
ازدحام بیش از حد جمعیت روی چمن ورزشگاه نیز مورد انتقاد رسانه‌ها قرار گرفت. همچنین حضور برخی بلاگرهای اینستاگرامی که شاید تا آن روز حتی استادیوم *یادگار امام* را از نزدیک ندیده بودند، جای تأمل داشت. برخی از این افراد نه هوادار تراکتور بودند و نه شناختی از تیم داشتند؛ حضور آنان صرفاً با هدف جذب دنبال‌کننده صورت گرفت. سوال اینجاست: چگونه این افراد توانستند در نزدیک‌ترین فاصله به بازیکنان و عوامل تیم حضور پیدا کنند؟ چه کسی و با چه معیاری به آن‌ها مجوز ورود داد؟ این بلاگرها نه تنها کار رسانه‌های رسمی را مختل کردند، بلکه یکی از عوامل تحریک هواداران برای پایین آمدن از سکوها نیز بودند.
پایین آمدن هواداران از سکوها؛ درست یا نادرست؟
پس از جشن قهرمانی تیم تراکتور، برخی رسانه‌ها از هواداران انتقاد کردند. اما سوال اینجاست: آیا شادی کردن هواداران در ورزشگاه و شهر خودشان نادرست است، در حالی که دویدن پشت اتوبوس یک تیم خارجی و بالا رفتن از دیوارهای هتل اسپیناس مشکلی ندارد؟
در جشن‌های قهرمانی تیم‌های بزرگ جهان مانند منچسترسیتی، بایرلورکوزن و ترابزون نیز هواداران در پایان مراسم از سکوها پایین آمدند تا کنار تیم محبوبشان جشن بگیرند. این رفتار در سراسر جهان یک نشان از عشق هواداران به تیمشان محسوب می‌شود. تنها نکته‌ای که می‌توان به هواداران تراکتور ایراد گرفت، این بود که منتظر پایان مراسم نماندند، که این امر باعث نیمه‌تمام ماندن برنامه شد.
نقاط قوت جشن قهرمانی
این جشن چند نقطه‌ی قوت هم داشت:
1. اجرای گروه رقص اوتلار که با هنرنمایی خود، تماشاگران را مجذوب کرد. متأسفانه، صداوسیما به دلایل نامشخص، تصاویر این اجرا را پخش نکرد. در حالی که *رقص آذربایجان* یکی از نمادهای اصالت این خطه است و اجرای بی‌نقص گروه اوتلار نمایشگر فرهنگ و هنر این مرز و بوم بود، تمامی تصاویر مربوط به آن سانسور شد. هنوز هیچ پاسخی به این موضوع داده نشده، تا جایی که باشگاه تراکتور طی بیانیه‌ای اعلام کرد که همکاری خود را با صداوسیما در فصل آینده تعلیق می‌کند.
2. اجرای آهنگ‌های محبوب تراکتور توسط خواننده‌ی جوان تبریزی که فضای استادیوم را به یک کنسرت ۱۲۰ هزار نفری تبدیل کرد.
3. همچنین، یکی از اتفاقات مثبت این مراسم، شکسته شدن رکورد جهانی *تشویق مداوم* توسط هواداران پرشور تراکتور بود، که با حضور نماینده‌ی گینس ثبت شد.
کلام آخر
تیم تراکتور و هوادارانش شایسته‌ی جشنی بسیار باشکوه‌تر بودند، اما متأسفانه ضعف‌های مدیریتی مانع از برگزاری یک مراسم درخور نام این باشگاه شد.
