به گزارش تبریزمن، در سال‌های اخیر، صعودهای کوهنوردی به‌ویژه به قله ساوالان، با افزایش چشمگیری روبه‌رو شده است. اما واقعیت آن است که بخش قابل توجهی از این صعودها نه از سر آمادگی جسمانی یا علاقه واقعی به طبیعت، بلکه صرفاً با انگیزه ثبت تصاویر و انتشار آن‌ها در شبکه‌های اجتماعی انجام می‌شود.
این رویکرد «نمایشی» پیامدهای نگران‌کننده‌ای دارد. نخست، خطر جانی برای افراد ناآماده؛ آمار حوادث و ایست‌های قلبی در ارتفاعات ساوالان به خوبی نشان می‌دهد که کوهنوردی تنها یک سرگرمی ساده نیست و بدون آمادگی، می‌تواند مرگبار باشد. دوم، آسیب به محیط زیست؛ از سوی دیگر، حضور و رفتار ناآگاهانه برخی افراد، حیات‌وحش منطقه را نیز به خطر انداخته است. ساوالان زیستگاه ارزشمند خرس‌های قهوه‌ای است، اما متأسفانه گاه شاهد آزار، تحریک و حتی تعقیب این حیوانات از سوی کوهنوردنماها برای گرفتن عکس یا فیلم هستیم. چنین اقداماتی علاوه بر تهدید جان انسان‌ها، فشار مضاعفی بر گونه‌های جانوری وارد می‌کند و امنیت زیستی کوهستان را مختل می‌سازد
کوهستان جایی برای پُز دادن و نمایش نیست. آنچه باید در صعود به قله‌ها برجسته شود، احترام به طبیعت، رعایت اصول ایمنی و درک عظمت خلقت است؛ نه صرفاً چند قاب تصویری برای جذب لایک‌های مجازی.
