“پشت هر مرد موفقی زنی هست”/ “اگر زن نبود نوابغ جهان را چه کسی پرورش می‌داد”/ “مردان آفریننده کارهای مهمند و زنان به وجود آورنده مردان”
اینها جملاتی هستند از بزرگانی همچون فریدریش شیلر، ناپلئون بناپارت و رومن رولان، که «مثلا» در مورد جایگاه زنان گفته شده است. ولی آیا واقعاً جایگاه زن اینست؟
پژوهشگر حوزه فرهنگ و آموزش گفت: آیا فلسفه وجودی یک زن، غیر از «به وجود آوردن» یک مرد، «پرورش» یک مرد، «حمایت و همراهی» از یک مرد و … چیز دیگری نیست؟ چرا باید جنسیت بر هویت غلبه یابد و «انسانیت زن» در پیشگاه «مردانگی مرد» ذبح گردد. فراموش نکنیم، ما اسطوره‌ای داریم بنام «فاطمه».
حامد آصفی تاکید کرد: گرایش به الگو و پیروی از مُد نیازی است که در جهت کمالگرایی به طور فطری در درون انسانها نهاده شده و علم امروز آن را «همانندسازی» مینامد. بررسی الگوی رفتاری فاطمه (س) ایستادگی در برابرظلم و جور، حضور دلاورانه در عرصه عمومی جامعه و حساسیت ایشان را نسبت به امور پیرامونی را به نمایش می‌گذارد و ضرورت اتخاذ سیاست حضور زن و مرد در حوزه فعالیت های سیاسی برای حفظ اصالت جامعه در همیشهِ تاریخ را آشکار می‌سازد.
وی افزود: امروز، جای زنان در عرصه جامعه به شدت خالیست. زنان شهر من نامرئی شده اند و قریب به پنجاه درصد از ظرفیت انسانی جامعه بلااستفاده مانده.
این پژوهشگر حوزه فرهنگ و آموزش ادامه داد: رسیدن به شهری مدرن بدون حضور زنان ممکن نیست. برای اینکه «حامد آصفی»های نوعی در شورای شهر بتوانند برنامه ریزی راهبردی برای تحقق آرمان متعالی این شهر که همانا «نیل به شهری مدرن و هوشمند با مردمانی فرهیخته و بافرهنگ» است، را کلید بزنند باید بر روی استفاده از ظرفیت و پتانسیل پنجاه درصدی و بسیار موثر زنان در عرصه توسعه شهری حساب باز کنند.
آصفی در پایان تاکید کرد: و اما روی سخنم با شما زنان و دخترانِ شایستهِ شهرِ مظلومم تبریز است. از امروز، ورود خانم ها دیگر ممنوع نیست!
به پا خیزید و از پشت سر مردان بیرون آئید. شانه به شانه مردان این شهر در رساندن نسل نو با افکاری تحول‌آفرین به عرصه مدیریت شهری برای تحقق آرمان‌ها و اهداف متعالی این شهر بکوشید. چون این شهر متعلق به همه ماست. چون این گام، گام مهمی‌است. چون این شهر، شهر مهمی‌است. چون «حضور» شما مهم است.
