سرویس ورزشی تبریزمن : از همان ابتدای مالکیت زنوزی بعد از جدایی های عجیب اسدی و درودگر دو چهره شناخته شده فوتبال ایران از تراکتور، همواره بحث هایی از اختیار مدیر عامل در این باشگاه مطرح میشد که اخیرا ابعاد تازه ای در این خصوص روشن شده است
داستان به انتشار قرارداد کوین کنستانت در یکی از خبرگزاری های کشور برمیگردد، جایی که مشخص میشود قرارداد تراکتور با بازیکن گینه ای توسط شخصی به نام آرش شکری به عنوان مدیر تراکتور به امضا رسیده در حالی که در آن مقطع علیرضا اسدی مدیرعامل باشگاه تبریزی بوده و آرش شکری که گفته میشود یکی از کارمندان دفتر استانبول هلدینگ دریک است با وجود اینکه هرگز در باشگاه تراکتور منصب رسمی نداشته است اما حتی حضورش در قرارداد تراکتور با سایر خارجی های سابق چون مازولا نیز به چشم میخورد، از این گذشته در فصول قبل قرارداد تراکتور با بازیکنان و کادر فنی داخلی نیز با نظر زنوزی و شخصی به نام منصور عظیمی که زمانی فدراسیون هم بخاطر دلالی اطلاعیه ای برای عدم همکاری باشگاه ها به ویژه تراکتور و سپاهان با این شخص صادر کرده بود، منعقد میشد که در واقع نشان میدهد مدیر عاملین در تصمیم گیری و تصمیم سازی کمترین تاثیر ممکن را داشتند
برای درک بهتر نماشی بودن سمت مدیرعاملی در باشگاه تراکتور مرور صحبت های دو عضو سابق این تیم نیز خالی از لطف نیست اسماعیل گودرزی معاون حقوقی باشگاه تراکتور در مصاحبه ای که اخیرا از او منتشر شده مطرح کرد، اوایل خصوصی سازی در انعقاد بسیاری از قرارداد ها نه وی و نه آقای اسدی مدیر عامل وقت تراکتور در جریان نبوده و قراردادهای خارجی نیز در دفتر استانبول بسته میشد در حالی که خیلی از افراد بدون سمت مطلع و دخیل بودند. از طرفی دیگر علیپور یکی از مدیرعاملین سابق تراکتور نیز پیشتر در ویدیویی که از خود به اشتراک گذاشته بود از اصطلاح ماشین امضا برای معرنی نقش مدیر عامل در تراکتور استفاده و گلایه کرده بود که امور خارج از اختیار مدیر عامل پیش میرود و مدیرعامل در باشگاه تراکتور صرفا امضا کنند اسناد امور جاری میباشد که با این تفاصیر به آسانی میتوان بع نقش نماشی مدیر عامل در چارت سازمانی تراکتوریِ زنوزی پی برد و چرایی بدهی بیش از ۳۵۰ میلیاردی، پنجره نقل و انتقالاتی و حال آشفته باشگاه تراکتور تحت مالکیت زنوزی را درک کرد