انتخاب شهردار، در ادوار مختلف شورای شهر، مبتنی بر اختلاف سلیقه در دیدگاه‌های مدیریت عمرانی و فرهنگی و شهرسازی بود. اما معادلات در شورای ششم، طور دیگری رقم خورد. از مدت‌ها پیش از آغاز انتخابات شورای ششم، چند عضو منتخب، عزم خود را جزم کردند، تا کارکرد رایج شورا را با تئوری‌های ایدئولوژیک پیوند زنند. اما قرائت این اعضا، از موضوع «عدالت»، با واقعیت‌ها و تجربه‌های عدالت شهری و توسعه متوازن، فاصله چشمگیر دارد. نطق‌ها، تذکرها و حتی استوری‌های این اعضا، صرفاً آرمان‌هایی نارس و نامفهوم است که در عمل، قابلیت بروز و ظهور ندارد؛ آن‌هم در عرصه حساس و دشوار مدیریت شهری، که هر ساعت از آن، نیازمند تجربه و کارایی است.
متاسفانه، شماری دیگر از اعضای شورا نیز تحت تاثیر جوّ پس از انتخابات، ناخواسته به ایدئولوژیِ رویایی این اقلیتِ هیجان‌زده پیوستند. نتیجه این شد که از میان گزینه‌های کهنه‌کار و عملگرا، «عباس رنجبر» زمام شهر را به دست گرفت که کارنامه اجرایی‌اش، کلکسیون مسئولیت‌های ناتمامِ یک‌ساله و دو ساله است! رنجبر، بنده‌خدا چندین دوره پیاپی، عادت داشت که گزینه شهرداری باشد و رای نیاوَرَد و دوباره برود پی کار و کاسبی خودش! باور کنید او به همین مایه، قانع بود! مرور برنامه‌ای که شهردار سابق تبریز در شهریورماه ۱۴۰۰ به صحن شورا ارائه کرد، به خوبی نشان می‌دهد که او، جز کلیات و وظایف بدیهی شهرداری، حرف تازه‌ای برای گفتن نداشت، اما صرفاً با تهییج همان «اقلیت شعاری»، با حداقل رای، بر مسند بلدیه نشست. اما در ادامه چه شد؟ وظایف رایج شهرداری، هشت ماه تمام به محاق رفت!
به این ترتیب، رنجبر، با استیضاح قانونی شورا، برکنار شد، تا شورای ششم، در پی یک شهردار دیگر باشد. اما همان اقلیت آرمان‌زده، به جای اینکه از تجربه قبلی عبرت بگیرد، این‌بار نام «اکبر غفاری» را پیش کشید؛ بدون اینکه برنامه و نظر او را جویا شود. غفاری حتی آمادگی ذهنی لازم را نیز برای ورود به عرصه شهرداری تبریز نداشت و طبق اخبار موثق، یکی دو ساعت قبل از رای‌گیری یکشنبه، از ماجرا خبردار شده بود! به همین دلیل، بلافاصله با صدور اطلاعیه‌ای، از بی‌میلی خود برای شهردار شدن پرده برداشت!
(جز این هم از غفاریِ کهنه‌کار و کارآزموده انتظاری نمی‌رفت. او مرد ِ مدیریت است و خوب می‌داند که با طناب پوسیده چهار عضوِ کم‌تجربه نمی‌شود وارد گود شد.)
به این ترتیب ثابت می‌شود که اقلیت چهار نفره مخالف استیضاح، نه تنها برنامه‌ای برای شهر و شهرداری ندارند، بلکه حتی ساز و کار معرفی گزینه را اساساً بلد نیستند!
تا یکی‌دو روز آینده، تکلیف شهردار تبریز معلوم می‌شود، اما چهار عضو معروف، دغدغه روز شورا را رها کرده‌اند. شب‌ها در لایوهای اینستاگرامی، سوگوار استیضاح هستند و روزها به گزینه‌‌هایی فکر می‌کنند که فکر و ذکرشان، جای دیگری گرم است.
با این‌حال، اعضای مزبور، درصدد هستند همان مواجهه‌ای را که پیش‌تر در مورد اکبر غفاری داشتند، در مورد چهره‌های دیگر نیز تکرار کنند؛ بدون اعتنا به آتیه شهر و وضعیت شهرداری.
