تبریزمن – نیما صالحی: تفکر ایجاد و راه اندازی اولین اتاق تجارت در کشور از یک قرن پیش توسط تعدادی از تجار و صاحبان صنعت آن زمان در تبریز شکل گرفت. هدف و برنامه موسسین، ایجاد تشکلی برای هم‌افزایی بیشتر در زمینه تجارت، طرح موضوعات و نهایتا حل مشکلات فعالان این عرصه بود.
تبریز از گذشته‌های نه چندان دور به عنوان شهر اولین ها و شهری صنعتی شهره عام و خاص بود و نقش اساسی در تصمیم سازی و تصمیم گیری ها داشته است. اتاق بازرگانی تبریز میراث مردان بزرگی از عرصه تجارت و صنعت همچون صدقیانی، خسروشاهی، رحیم‌زاده خوئی، میلانی و صادقیان است که هرکدام به نوعی نقشی اساسی در توسعه و تحولات اقتصادی این شهر و استان داشته اند.
با نیم نگاهی به سادگی می‌توان به سطح تفاوت عملکرد دوره‌های قبل اتاق و دور فعلی پی برد. در حال حاضر افرادی در جمع هیات نمایندگان اتاق تبریز حضور دارند که هر یک به نوعی سهم به سزایی در رونق تولید، اشتغال و کارآفرینی در این استان دارند.
در چند سال گذشته توجه ویژه مقام معظم رهبری به بحث های اقتصادی بویژه تولید حاکی از اهمیت موضوع و عنایت ایشان به این مقوله بوده است. در آخرین روزهای سالی قرار داریم که به سال تولید، پشتیبانی‌ها و مانع‌زدایی‌ها نامگذاری شده است. در این راستا انتظار می‌رفت اتاق بازرگانی تبریز با الگوگیری از فرامین رهبری با تدوین برنامه‌های مختلف در این زمینه گام‌های موثری در جهت نیل به شعار سال بردارد ولی متاسفانه نه تنها کوچک‌ترین حرکتی را در طی ماه های گذشته شاهد نبودیم، بلکه شاهد رکودی غم انگیز از این نهاد تاثیرگذار هستیم.
عملکرد عمده اتاق، تنها به برگزاری جلسات ماهانه شورای گفت‌وگوی دولت و بخش خصوصی خلاصه می شود که بیشتر جنبه رفع تکلیف دارد. تا جایی که این موضوع هم با انتقاد صریح استاندار روبرو شد که: فرصتی برای اتلاف وقت نداریم!
آنچه مشخص است این است که اعضاء هیات نمایندگان اتاق به عنوان بالاترین مرجع تصمیم گیری در اتاق تبریز جایگاهی در تعیین اهداف و برنامه‌ها و تدوین خط‌مشی این اتاق ندارند. می‌توان گفت عدم تعامل رئیس با اعضاء هیات رئیسه و هیات نمایندگان سرنوشت این اتاق با سابقه را در هاله‌ای از ابهام فرو برده است. اکنون و در پایان سه سال از عملکرد هیات رییسه چند سوال قابل طرح است:
در سه سال گذشته عامل اصلی اختلاف بین رئیس با اعضای هیئت رئیسه و هیئت نمایندگان چه کسی و چه موضوعی بوده است؟
به راستی تصمیمات اتاق تبریز (به صورت واقعی و نه صوری!) توسط چه کسی و با چه هدفی گرفته می‌شود؟
در سال های اخیر آیا رییس اتاق به خاطر سفرهای متعدد (به خاطر کسب و کار خود) وقت و فرصت کافی برای حل مشکلات اعضاء و اتاق را داشته است؟
برگزاری نمایشی برخی مراسم‌ها توسط اتاق تبریز از جمله مراسم تجلیل از صادر کنندگان نمونه چه تاثیری در رونق تولید و بهبود فضای کسب و کار در استان داشته است؟
آیا زمان آن نرسیده مقامات استان از جمله استاندار محترم و معاون اقتصادی ایشان با ورود به مساله به رکود مبهم در این اتاق خاتمه دهند؟
اما واقعیت این است که دایه های مهربان تر از مادر نقش اساسی را در این نابسامانی ایفاء می کنند چهره‌های پیدا و پنهانی هستند که به طرق مختلف با ورود به این نهاد دیرپا و تاثیرگذار، قصد قهرمان بازی دارند در حالی که شکوه اتاق بازرگانی تبریز به شدت تضعیف شده و آینده اتاق تجارت شهر اولین ها و شان و منزلت آن با خطر جدی مواجه شده است. باید فکری اساسی اندیشیده شود.
