تبریزمن- مسعودی ریحان: روزی که رئیس شیخیه تبریز به همراه دو روحانی و پنج مجاهد دیگر در تبریز به دار آویخته شد، اولین و آخرین صفحه از تاریخ نبود که اعدام مشروطه چی ها توسط روس ها را در خود ثبت می کرد. درست چند روز بعد از دهم دی ماه ۱۲۹۰ مجاهدان بزرگی چون حاج علی دوافروش و برادرزادگان ستارخان به دار آویخته شدند، ولی سوال اصلی اینجا است که چرا ۱۰ محرم ۱۳۳۰ ه.ق. ماندگار شد؟ جاودانگی اعدام آن ۸ نفر بیش از آن که به جهت مظلومیت حسن و قدیر باشد به خاطر شرایط حاکم بر جامعه آن روز بود. عاشورا بود و طبق هر سال مردم در همه جای شهر مظلوم حسین سر می دادند ولی خود به نظاره مظلومیت همشهری های خود نشسته بودند. روضه حضرت علی اکبر و قاسم میخواندند و کشته شدن حسن و قدیر را می دیدند. از وفا داری حبیب بن مظاهر می گفتند و شیخ سلیم را برسر دار نظاره می کردند. از آزادگی وهب مسیحی می خواندند و محمدابراهیم قفقازچی جلوی چشمشان جان می داد. در لعن آل زیاد و بنیامیه زیارت عاشورا میخواندند و نسل کشی تبریز را به عینه لمس میکردند. در روضه غارت اخیام همچون سیل اشک می ریختند و بغل گوششان قوای روس خانه علی مسیو را غارت می کرد. تاریخ و صحنههای آن چقدر شبیه هم تکرار می شوند؛ جرم شان آزادیخواهی و تسلیم نشدن در مقابل ظلم و همراهی نکردن با ظالم و متجاوزین به عرض و ناموس ملت و اعتراض به تجاوز ملک و ملت و خاک کشور می باشد. مرام این مردان خدا چقدر شبیه مرام شهدای روز عاشورا بوده و فقط فاصله زمانی حادثه فرق داشته وگرنه معنی و الهام بخشی ماجرا خیلی متفاوت نیست. از طرفی در هر دو جریان تماشاگران مسلمان و معتقد به روزه و نماز و حج و … بودند و در هر دو بعد از واقعه متوجه سنگینی فاجعه و حجم جنایت شدند، زمانی که دیگر خیلی دیر شده بود. شاید پایین بودن سطح آگاهی و سیاسی نبودن جامعه هدف و یا بی تفاوتی و عدم درک از فراخنای مساله و یا فقدان قدرت تحلیل شرایط روز باعث اتفاقات در طول تاریخ می شود و موجب تالم و تاثر و اثرات جبران ناپذیری در سینه تاریخ و آیینه عبرت بر ستمگران و یاغیان ملک و ملت و الگو بر آزادیخواهان در طول زمان بوده و خواهد بود. در طول تاریخ درک مفهوم واقعی نهضت اباعبدالله توانسته جلو خیلی از مظالم و ستمگریها و فسق و فسادها را بگیرد ولی متاسفانه درک این مفهوم واقعه عاشورا به مذاق خیلی از حکومتها خوش نیامده و تلاش کرده اند تا عاشورا را به مناسک آن سوق دهند و سعی در بی محتوا کردن و گاهی تلاش برای تحریف محتوای عاشورا نموده اند تا مفهوم واقعی و الهام بخشی و معرفت و آزادی و آزادگی آن که می تواند جامعه ای با ارزشها و کرامتهای انسانی که هیچ کس بر دیگری ارجحیت ندارد جز به پاکی و صلح، دوستی و احترام به حقوق تمام کائنات در عالم هستی و نهایتا متقی بودن ، فاصله بیاندازند.
http://tabrizeman.ir/?p=112106