کهکشانی‌سازی یک باشگاه، یعنی جلب توجه و به دنبال آن ورود تیم به حواشی ناخواسته‌ای که برخی از افراد سودجو به دنبال آن هستند. اصلا چه نیازی به اعلام عمومی کهکشانی‌سازی تیم داریم؟!
تبریزمن – سرویس ورزشی: اطلاق عنوان کهکشانی برای حضور چند بازیکن شاخص در یک تیم، انتظارات و توقعات هواداران را بالا برده و زمینه ساز ایجاد حواشی در سکوها می‌شود.
تراکتور سال گذشته، یکی از بی‌ثبات‌ترین تیم‌های لیگ برتر از ۳ بعد مدیریت، سرمربی و بازیکن بود. شاید بیجا نباشد که عنوان بی‌ثبات‌ترین تیم لیگ برتر در فصل هجدهم را تراکتور آذربایجان نامید.
سه مدیرعامل مختلف با تغییرانی در مجموعه مدیریتی اعم از معاونین و مدیران رسانه‌ای و دیگر سمت‌ها، سه سرمربی با تفکراتی متفاوت و البته اشتباهاتی محرز در عدم کسب نتیجه مدنظر هواداران و بازیکنانی که در رفت و آمدهای گاه و بیگاه خود به تیم ملی و یا خروج بازیکنان خارجی از کشور، همگی دست در دست هم دادند تا این عنوان نصیب تراکتور شود.
فصل گذشته محمدرضا زنوزی به تدریج به جذب بازیکنان داخلی و ملی‌پوش و خارجی روی آورد و تقریبا تیم یکدستی را بعد از گذشت چند هفته از آغاز لیگ برتر، روانه مسابقات کرد. آن زمان عده‌ای بر طبل کهکشانی بودن تراکتور کوبیدند، در حالی این بازیکنان تمام و کمال در خدمت تیم نبودند. بخشی از آنها در تیم ملی و دو سه بازیکن خارجی تیم هم فیل‌شان یاد هندوستان کرده و رفتند. یعنی از تیمی با لقب کهکشانی، تبدیل به تیمی شدیم که هفته‌های آخر به زور نتیجه می‌گرفت.
امسال نیز محمدرضا، بنا را بر کهکشانی‌سازی تیم گذاشته و عنوان کرده است که تیمی کهکشانی‌تر از فصل گذشته خواهیم ساخت. البته تا بدین‌جای کار هیچ نشانی از بازیکنی که این عنوان درخور توجه را برای باشگاه کسب کند، نیست و شاید در ادامه بازیکنان خارجی بتوانند جای خالی کهکشانی‌های سابق را پر کنند.
کهکشانی‌سازی یک باشگاه، یعنی جلب توجه و به دنبال آن ورود تیم به حواشی ناخواسته‌ای که برخی از افراد سودجو به دنبال آن هستند. اصلا چه نیازی به اعلام عمومی کهکشانی‌سازی تیم داریم؟! فعالیت چراغ خاموش و در سکوت باشگاه چه ایرادی دارد؟
نگاهی به دیگر تیم بیندازید؛ میلیاردها پول صرف بازیکن می‌کنند، اما حرفی از کهکشانی بودن آن نمی‌زنند؟ چرا؟ دلیلش این است که خواسته یا ناخواسته تیم وارد حاشیه می‌شود.
ببینید وقتی صحبت از تشکیل تیمی کهکشانی می‌کنیم، یعنی یک توقع کاذب در بین هوادار ایجاد می‌کنیم که انتظار دارد بازیکنان تیم در مستطیل سبز شعبده‌بازی کرده و در هر بازی پیروز غالب میدان باشند. همان کاری که فصل پیش انجام دادیم و بعد آن شکست‌های مفتضحانه از تیم‌های قعر جدولی، تیم و سکوهای یادگار امام به حاشیه رفت و نتیجه آن امروز این شده است که هواداران تراکتور بایستی دست به عصا باشند. یعنی یک جلسه محرومیت تعلیقی در پرونده هواداران تراکتور ثبت شده است که با کوچک‌ترین تخلفی اعمال خواهد شد.
حالا این احتمال هم هست که محرومیت تعلیقی هواداران تراکتور با ساخت و پاخت لابی‌گرهای فدراسیون، درست روز بازی با دردانه‌های فدراسیون اتفاق بیافتد.
سخن آخر اینکه، برخی از حاشیه‌های روی سکوها برگرفته از انتظارات و توقعات کاذب هواداران میباشد که آن هم نشأت گرفته از فعالیت نقل و انتقالاتی باشگاه و وعده وعیدهای کادر فنی و مدیریت است. الان دنیزلی از قهرمانی صحبت می‌کند، در حالی که هیچ مربی حرفه‌ای در دنیا، قبل شروع فصل این ادعا را نمی‌کند.
یا ادعای کهکشانی‌سازی تیم در فصل نوزدهم، تنها انتظارات از تیم را بالا خواهد برد و عدم نتیجه‌گیری احتمالی تیم، یعنی ورود به حاشیه ناخواسته!
http://tabrizeman.ir/?p=87585
بایراق
سلام-در فصل گذشته بازیکنان تراکتور بخصوص در نیم فصل دوم از نظر قدرت بدنی کم آوردند که مقداریش به جهت سن زیاد برخی بازیکنان بود وقسمتی هم به مربوط به بی انگیزه شدن برخی بازیکنان غیر آذربایجانی حال عمدی یا غیر عمدی بود مربی هم مقصر بود وقتی می بیند توان بردن ندارد و بازیکنان از نظر بدنی و انگیزه افت دارند می بایست مانند تاکتیک کی روش تدافعی بازی می کرد وگاهی با ضد حمله