سوء‌تفاهمی به نام بوم‎گردی!

تبریزمن – خلیل غلامی: گاه آمارها چیزی را ادعا می‎کنند که وجود خارجی ندارد. در این بین تحلیل و بررسی به درستی نشان خواهد داد که چطور آمار غیرواقعی  است. آمار بوم‎گردی در آذربایجان‌شرقی غلط است، در صورتی که تعریف بوم‎گردی را بدانیم. و متاسفانه کارشناسان میراث فرهنگی و سازمان مسکن ابدا یا شناختی از آن ندارند و یا صرفا برای جمع کردن آمار تلاش می‎کنند.

اقامت‎گاه‎های بوم‎گردی ساده، کم‎هزینه، دارای بافت روستایی، چشم‎اندازی از طبیعت، بهداشتی، یک طبقه و بدون مصالح آهنی و بتن‎آرمه و صرفا برای شناخت منطقه از قبیل دامداری، کشاورزی، پخت و پز و نان، رفتار و گفتار روستاییان و غیره ایجاد می‎شود. در عوض، روستاییان غیر از درآمدهای متداول، از مسافرین نیز می‎توانند امرار معاش بکنند. چه، آینده با اقتصاد گردشگری گره خورده است و با بی‎اهمیت شمردن این مورد، آینده اقتصادی را در هم می‌‎ریزد.

بوم‎گردی موضوع بدیعی است که در ایران با موضوع گردشگری گره خورده است؛ ولی مدیران اجرایی از چند و چون آن آگاه نیستند. کارشناسان میراث فرهنگی در مراغه توصیه‎هایی به روستاییان کرده‎اند که جز هزینه و اتلاف اموال روستاییان چیزی ندارد. با نظرات آنان خانه‎هایی ساخته شده که هیچ نسبت و سنخیتی با گردشگری از نوع بوم‎گردی ندارد. ساختمان‎های دو طبقه و بتن آرمه در روستا که هم بافت روستا را تخریب کرده و هم گرهی بر گره‎های گردشگری افزوده است و هم روستاییان را در دام هزینه و وام انداخته.

.

وضعیت بوم‎گردی در استان آذربایجان‎شرقی چگونه است؟

آمارها گرچه به تعداد زیادی بوم‎گردی اشاره می‎کنند، با این حال تعداد خیلی کمی از آن‎ها با استانداردهای ارائه شده مطابقت دارند. این به معنی این است که، روستاییان هزینه اضافه انجام می‎دهند بی‌اینکه دریافتی داشته باشند و این یعنی استان ما سهمی از گردشگری نخواهد برد. خانه‎ای که با هزینه بالای صدمیلیون ساخته شده، قرار است از مسافر چند بگیرد که کفاف هزینه‎اش را بکند؟ این دعوای بی‎نتیجه مسافر و صاحب خانه است که از ناآگاهی کارشناسان فرهنگی ناشی شده است.

در صورتی که شهرهای دیگر مثل یزد، اصفهان، کاشان، کرمان و غیره روز به روز دست به اجرای طرح‎های بوم‎گردی می‎زنند تا بهترین لحظات مسافرت را برای مردم ثبت بکنند، کارشناسان گردشگری ما با نظرات تخریب کننده، ریشه مسافرت را برای همیشه می‎خشکانند.

به یکی از روستاییان زلزله‌زده ورزقان گفتم الان وضعیت شما خوب است. آیا از بنای تازه و محکم راضی هستید؟ گفت نه آقای مهندس! به لطف پنجره‎های دو جداره نه صدای خروس را می‎شنویم و نه پارس سگ را. خانواده نزدیک به ظهر بیدار می‎شود و نای کار کردن هم ندارند. با فروش چند گوسفند، ماشینی برای پسرم خریده‎ام که مسافرکشی می‎کند. این است نتیجه برخورد شهری با روستاها!