رویای ارمنستان بزرگ توسط داشناک ها، ارامنه را از یک ملت صادقه تبدیل به خائنینی کرد که به حکومت تحت امر خود پشت کنند و حتی دست به کشتار مسلمانان بزنند،. تهجیر کمترین مجازات در حق آنان بود.
به گزارش آژانس خبری «تبریزمن»، «نسل کشی یا تهجیر» عنوان کتابی کم حجم از برمک بهبودی، فهیمه نقی زاده و جهانگیر قلی پور سه دانش آموخته رشته تاریخ است که موضوع آن حول محور وقایع ۱۹۱۵ و روابط ارمنیان با امپراطوری عثمانی و جمهوری ترکیه می باشد.
در این کتاب که از سوی انتشارات آذرگان تهران منتشر شده از منابع ارمنی، ایرانی، ترکی، روسی، آلمانی و فرانسوی استفاده شده است.
بعد از پیروزی سلطان محمد فاتح بر امپراطوری بیزانس و تسلط بر قسطنطنیه (استانبول)، سلطان به دیگر ادیان اجازه داد تا آزادانه در خاک عثمانی زندگی کنند. حیات سیاسی و اجتماعی ارامنه تا قبل از جنگ جهانی اول از موقعیت بسیار خوبی برخوردار بود. بطوری که بالاترین مناصب حکومتی در امپراطوری عثمانی از آن آنها بود.
بعد از ظهور حزب افراطی داشناک که خواهان ایجاد ارمنستان بزرگ بود، ارامنه تحت تاثیر تبلیغات این حزب در شرق امپراطوری دست به تشکیل گروه های پارتیزانی زده و به مبارزه با حکومت عثمانی پرداختند.
دولت عثمانی که توانایی نبرد در دو جبهه را نداشت، ارامنه را از استان های شرقی به شمال عراق و سوریه کوچ داد تا بتواند مناطق شرقی را تحت کنترل بگیرد. در این بین عده ای از ارامنه حین مهاجرت طولانی که با قحطی جانفرسایی در خاورمیانه همراه بود و یا در اثر هجوم اکراد از بین رفتند.
دولت ارمنستان همواره وقایع ۱۹۱۵ را یک نسل کشی بزرگ می نامد و رقم کشته شدگان را بالغ بر ۱.۵ میلیون نفر اعلام می کند. این در حالیست که جمهوری ترکیه این نظر را با استناد بر دلایل قابل اتکایی رد می کند.
کتاب حاضر منبع بسیار خوبی برای مطالعه در باب نسل کشی می باشد که علاقمندان می توانند از آن بهره جویند.
http://tabrizeman.ir/?p=96313
