به گزارش تبریزمن، «جعفر سعیدی» روز سه‌شنبه در گفت‌وگو افزود: در این مرحله از عملیات، پوشش حفاظتی موجود اصلاح شده و بخشی از پایه‌ها استحکام‌بخشی می‌شود.
به گفته وی مرمت دیوارهای خشتی و سنگی برج، ایزوگام پشت‌بام چهار طاقی و ساماندهی داربست‌های مسیر دسترسی نیز جزو دیگر اقدامات مرمتی در این اثر ثبت ملی است.
وی با بیان اینکه طی ماه‌های اخیر چهارطاقی این قلعه نیز از سوی مرمت‌کاران اداره‌کل مرمت شده بود، ادامه داد: بر اساس بررسی‌های باستان‌شناختی این مجموعه از هزارۀ دوم پیش از میلاد تا دوران تیموریان یعنی به مدت سه‌هزار و ۲۰۰ سال مسکونی بوده و اوج شکوفایی آن مربوط به دوره اشکانی است.
به گفته «سعیدی» به نقل از باستان‌شناسان، سفال‌های کشف شده در حاشیه شرقی رودخانه «قرانقو» در نزدیکی این اثر ملی به هزاره دوم قبل از میلاد مربوط است و دیوارهای سنگی و تاسیسات آن به دوره «اورارتو» تعلق دارد.
وی وسعت تقریبی قلعه ضحاک را فضای محدود به ابعاد ۱۱ کیلومتر در ۲ کیلومتر ارزیابی می‌کند و ادامه می‌دهد: تنها فضای سرپوشیده این قلعه یک چهارطاق به ابعاد هشت در ۹ متر و بـه بلندی ۱۲.۳۰ متر است.
«سعیدی» اظهار داشت: این چهار طاق یا پاویون بر لبه پرتگاهی که در حدود ۲۱۰ متر از راه قدیمی میانه به مراغه ارتفاع دارد، بنا شده و از نظر نقشه و نوع آجرچینی در نوع خود منحصربفرد است.به گفته وی داخل دو طاقچه قرینه تالار قلعه با طرح‌های هنری و برجسته از انسان‌ها، حیوانات، گل و گیاه و اشکال هندسی و با رنگ‌های زرد، آبی و سبز تزئین شده است.
این قلعه تاریخی در محلی با عنوان «نارین قلعه» این شهرستان قرار دارد و با بیش از سه‌هزار سال قدمت بر فراز کوهی منفرد واقع شده که روزگاری از مراکز مهم اقوام مانایی، مادها٬ اشکانی و ساسانی بوده است.
برخی محققان سابقه قلعه را به قبل از اشکانیان نیز می‌رسانند و آن را به «آژی‌دهاک» ماد متعلق می‌دانند که تا دوره تیموریان برپا بوده اما بیشتر پژوهشگران از آنجایی که بنا در دوره اشکانی رونق بسیاری داشت، آن را به این دوره مربوط می‌دانند.در حال حاضر برج‌های دیده‌بانی دوره اشکانی این اثر همچنان سالم مانده و در بررسی باستان‌شناسی منطقه نیز سفال‌هایی به‌دست آمده که مربوط به حاکمیت‌های پیش از اشکانیان است.
