11

قراردادهای محرمانه بین المللی و ارسال پیام به رقبا

  • کد خبر : 17185
  • ۱۴ فروردین ۱۴۰۰ - ۱۳:۱۶
قراردادهای محرمانه بین المللی و ارسال پیام به رقبا
قراردادهای امنیتی بین کشورهای دوست، معمولاً محرمانه است؛ اگرچه آنها برای ارسال پیام به رقبا، ممکن است خبر امضای معاهده را بدون ذکر جزئیات منتشر کنند یا حتی در توافق‌های تجاری نیز با محرمانه نگه داشتن متن و علنی کردن امضای توافق، باز هم بخواهند پیامی به رقبا بدهند.

به گزارش روز شنبه ایرنا، اگرچه به طور طبیعی انتظار می رود که معاهدات دفاعی و امنیتی بین کشورهای هم پیمان سری باشند، اما در دنیای امروز حتی معاهدات تجاری نیز گاه به طور محرمانه امضا می شوند. البته از نظر منطقی، معاهدات امنیتی و دفاعی بین دو کشور غیر متحد، نباید محرمانه بوده و هر دو طرف نفع خود را در این می بینند که برای پایبندی طرف مقابل، جامعه جهانی از متن معاهده با خبر باشد. بنابراین معاهدات سری بیشتر بین کشورهای هم‌پیمان و دوست امضا می شود.

دولت آمریکا با توجه به صراحت قوانین داخلی، معمولاً از انتشار جزئیات قراردادهای خارجی تا جایی که بتواند طفره می روند. به گزارش کمیته روابط خارجی سنا در سال ۲۰۱۷، ۹ درصد از توافق های «غیرمعاهده ای» بین سالهای ۱۹۷۸ تا ۱۹۹۹ سری بوده است. طبق برآورد سال ۲۰۰۹، این رقم بین ۵ تا ۱۵ درصد است. در گزارشی به سال ۲۰۱۶ اشاره شده است که دولت آمریکا (قوه مجریه) حداقل ۸۰۷ موافقتنامه امضا شده بین سالهای ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۴ را هرگز منتشر نکرده است. این در حالی است که همه این موافقت نامه ها سری نبوده اند. با توجه به همین گزارش، ما نمی دانیم که آمریکا از سال ۲۰۰۹ به بعد واقعاً وارد چند معاهده بین المللی سری شده است.

در آمریکا دولت، یا در واقع وزارت خارجه، اجباری برای منتشر کردن «متن» توافقنامه های سری یا ارائه رونوشتی از آن به مردم ندارد. با این حال تاریخ امضا یا طرف‌های امضا کننده گاه اعلام می شوند. این در حالی است که در برخی موارد حتی نفس وجود چنین قراردادهایی کتمان می شود. در وزارت خارجه آمریکا بر اساس پژوهش مورد اشاره، جای ثابت و مشخصی برای جمع آوری متمرکز همه توافقنامه های بین المللی وجود ندارد. قانون همه دستگاه ها را ملزم می کند تا یک نسخه از هرگونه توافقنامه بین المللی را ظرف بیست روز به وزارت خارجه ارسال کنند. اما تحقیقات نشان می دهد که در عمل اغلب این قدانون زیر پا گذاشته می شود.

در یک پژوهش و بر اساس قوانین گردش آزاد اطلاعات، دولت آمریکا فقط با افشای ۶۱ معاهده امضا شده بین سالهای ۱۹۹۴ تا ۲۰۱۸ موافقت کرد که از دید کارشناسان فقط درصد بسیار کوچکی از کل معاهدات امضا شده در این دوره را تشکیل می دهد. این در حالی است که گفته می شود قوانین آمریکا در مجموع تاکید زیادی روی شفافیت دارند.

پژوهش ها نشان می دهد که شمار معاهدات سری، پس از آغاز دوره موسوم به «نبرد با ترور» در آمریکا رو به افزایش بوده است، به طوری که از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۶ هیچ موافقت نامه ای منتشر نشده است. یعنی تعداد موافقت نامه های بین المللی منتشر شده برای عموم در این مدت صفر بوده است. در واقع می توان گفت از دهه ۱۹۹۰ به بعد دولت آمریکا مخفی کار تر شده که با توجه به پایان جنگ سرد و پیروز شدن آمریکا در این نبرد، این مخفی کاری بیشتر پس از پایان جنگ سرد منطقی به نظر نمی آید.

در پژوهش مورد اشاره که در آن به ۶۱ معاهده آشکار شده از سوی دولت آمریکا پرداخته می شود، قرادادهای دفاعی و امنیتی با کشورهای خارومیانه از بسامد بیشتری برخوردار هستند. در صدر جدول رژیم صهیونیستی با ۸ قرارداد و پس از آن ژاپن با ۷ قرارداد دیده می شوند. ۹۵ درصد این توافق ها همانطور که گفته شد شامل توافق های دفاعی و امینتی هستند که بین آمریکا و کشورهای دوست امضا شده اند. طبیعی است که توافقهای میان آمریکا و کشورهای رقیب بیشتر تمایل به علنی شدن داشته باشند.

از سوی دیگر باید دانست که سازمان ملل به عنوان مرجع رسیدگی به اختلافات بین المللی خواهان شفافیت در معاهدات است. بر اساس مقررات این سازمان، کشورها نمی توانند از معاهداتی که قبلاً در این سازمان ثبت نکرده اند علیه یکدیگر در سازمان ملل یا دیوان بین المللی دادرسی استفاده کنند. این بدان معنا است که دولت آمریکا نمی تواند حداقل از آن ۶۱ مورد در دیوان بین المللی استفاده کند. با این حال احتمالاً آمریکا خیالش از این بابت راحت است که برای اجرای معاهداتش نیازی به سازمان ملل یا دادگاه بین المللی ندارد.

رسانه های آمریکا نیز معمولاً پیگیر اینگونه معاهدات نمی شوند. مثلاً نیویورک تایمز که به انتشار گزارشهای تحقیقی معروف است، هیچ اشاره ای به قرارداد ۲۰۱۷ با عمان یا ۲۰۱۸ با مصر نکرده است.

از جمله می توان به این اشاره کرد که دولت آمریکا در ۱۹۹۴ با دولت وقت آفریقای جنوبی (دولت آپارتاید) معاهده ای سری در منع گسترش سلاح های اتمی امضا کرد. این توافقنامه به فاصله کوتاهی پس از آن امضا شد که آفریقای جنوبی تاسیسات اتمی خود را به طور کامل برچید. بنابراین احتمال زیادی وجود دارد که این دو به هم مرتبط بوده و دولت آمریکا نخواهد که با از دست دادن یک همپیمان، یعنی دولت آپارتاید، فناوری هسته ای بدست دولت بعدی بیفتد. با این حال ما از جزئیات آن اطلاعی در دست نداریم. همینطور کسی نمی داند در قرارداد سال ۲۰۱۵ بین آمریکا و یونان چه چیزی درج شده یا متن قرارداد سال ۲۰۱۷ با قطر چیست و اصلاً در آن ۸ (یا بیشتر) قرارداد با رژیم صهیونیستی چه آمده است.

جزئیات مذاکرات محرمانه تجاری بین آمریکا و اروپا موسوم به TTIP که بین سالهای ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۴ در جریان بود با توجه به اعتراضات گسترده در اروپا، هرگز منتشر نشد. این معاهده را بزرگرین معاهده تجاری تاریخ می نامند.

در سال ۲۰۱۵ یک پویش آنلاین برای توقف این معاهده بیش از سه میلیون امضا جمع کرد. در سال ۲۰۱۶ وقتی باراک اوباما رئیس جمهوری پیشین آمریکا در حال بازدید از انگلیس بود، فعالان این کشور عریضه ای با ۱۳۰ هزار امضا برای توقف مذاکرات TTIP جمع آوری کردند.

در نوامبر ۲۰۱۹، در مدت مبارزات انتخاباتی انگلیس که منتهی به پیروزی حزب محافظه کار و نخست وزیری بوریس جانسون شد، جرمی کوربین، رهبر وقت حزب کارگر، سندی مرتبط با مذاکرات مخفی دولت انگلیس با آمریکا را افشا کرد. بوریس جانسون همان موقع این مطلب را ساختگی و دروغ نامید.

جرمی کوربین با نشان دادن متن ۴۵۰ صفحه ای از بخشهای حساس این سند برای جامعه انگلیس از جمله مساله واگذاری سیستم بهداشت و درمان عمومی این کشور به بخش خصوصی آمریکا پرده برداشت. وی گفت اسناد بدست آمده نشان می دهد که نظام بهداشت و درمان عمومی در مذاکرات بین دو کشور روی میز بوده است. به گفته وی سند مورد اشاره افشا کننده شش دوره مذاکرات محرمانه بین دو کشور از سال ۲۰۱۷ به این سو بوده است.

کوربین در مناظره انتخاباتی خود با بوریس جانسون گفت «ما اینجا از مذاکرات محرمانه با دونالد ترامپ پس از برگزیت حرف می زنیم. از قراردادی که آینده کشور ما را شکل خواهد داد.»

با بازنده شدن حزب کارگر در انتخابات و استعفای جرمی کوربین از رهبری حزب، موضوع این سند محرمانه به محاق رفت. تا کنون چه در رسانه ها و چه از سوی پارلمان و سایر نهادهای مدنی، خبری رسانی در این زمینه دیده نشده است. این در حالی است که همه منتظر امضای یک قرارداد جامع اقتصادی با آمریکا هستند اما کسی نمی داند که مذاکرات تا کجا پیش رفته و بر سر چه موضوعاتی توافق حاصل شده است.

لینک کوتاه : http://tabrizeman.ir/?p=17185

ثبت دیدگاه

مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : ۰
قوانین ارسال دیدگاه
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.